Page 42 - 883457_K-K METO B_cz-1
P. 42

Wrzesień, tydzień 2                                                   Oto ja



           Naszej sąsiadce mówię: dzień dobry,
           wiem, gdzie zimują misie i bobry,
           uwielbiam książki pełne obrazków,
           nurkuję w morzu, tarzam się w piasku.

           Lubię po parku jeździć rowerem,
           chętnie wychodzę z psem na spacerek,
           znam sto piosenek i rymowanek!
           Może aktorem kiedyś zostanę?
           Jestem jedyny w swoim rodzaju,
           bo wszystkie dzieci się wyróżniają!
           • Rozmowa na temat wiersza.
           N. zadaje dzieciom pytania:
           − Dlaczego chłopiec uważa, że jest jedyny w swoim rodzaju?
           − Co lubi chłopiec?
           − Jaki jest chłopiec z wiersza?
           − Kim chciałby zostać w przyszłości?
           − Dlaczego wszystkie dzieci się wyróżniają?
           • Każdy z nas jest inny – rozwijanie sprawności manualnej.
           Kartki formatu A4, kredki.
           Dzieci siedzą przy stolikach w czteroosobowych grupach. N. wręcza każdej grupie kartkę
           i kredki. Prosi, by dzieci zastanowiły się, co chcą narysować, ale niech nie mówią o tym na
           głos. N. prosi pierwsze osoby z grupy, by wzięły kredki i zaczęły rysować. Po około dziesię-
           ciu sekundach N. klaszcze w dłonie – to sygnał, by dzieci odłożyły kredki i przekazały kartkę
           kolejnej osobie z grupy, która dorysowuje kolejne elementy do rysunku. Zabawa trwa do
           momentu, aż wszystkie dzieci będą rysować na kartce dwa razy. N. prosi, by grupy opowie-
           działy o swoich rysunkach, co się na nich znajduje. Następnie pyta po kolei każde dziecko,
           co chciało narysować. N. naprowadza dzieci na wniosek, że nie udało się narysować tego
           co chciały, bo różnimy się między sobą, dlatego każdy mógł pomyśleć o czymś innym.
           • Polecenia – zabawa ruchowo-naśladowcza.
           Dzieci dobierają się w pary. Zadaniem jednego dziecka z pary będzie zaprezentowanie ge-
           stu lub czynności charakterystycznej dla samego siebie, np. owijanie włosów wokół palca,
           tupanie nogą podczas siedzenia, puszczanie oczka podczas powitania. Zadaniem partnera
           jest odtworzenie zaprezentowanego gestu lub czynności.
           • Jestem… lubię… – rozwijanie mowy, poszerzanie wiadomości o sobie.
           Obrazki przedstawiające: zabawkę, owoc, plamę koloru, zwierzę, roślinę, telewizor, potra-
           wę; woreczek.
           N. umieszcza obrazki w woreczku. Dzieci siedzą w kole. N. prosi chętne dziecko, by weszło
           do koła i wylosowało obrazek. Dziecko mówi swoje imię, następnie mówi zdanie o sobie
           zgodnie z wylosowanym obrazkiem, np. owoc – Moim ulubionym owocem jest banan.; te-
           lewizor – Moja ulubiona bajka to ta, w której występują koty. Zabawa trwa do momentu, aż
           wszystkie dzieci wylosują obrazek i opowiedzą o sobie. Dzieci mogą losować inny obrazek,
           jeśli nie potrafią powiedzieć nic o obrazku, który wylosowały.
           • Karty pracy, cz. 1, s. 9.
           Polecenia:
           − Powiedz, jakie sylaby słyszysz na początku nazw zdjęć. Powiedz, jakie wypowiedzenie
           otrzymałeś.

        40
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47