Page 30 - 881908_ODKRYWAM_SIEBIE_A_cz_2
P. 30

Dzieci słuchają kilka razy krótkiej piosenki. Wykonują następujące ruchy i śpiewają:
             − ruchy zgodne z tekstem i melodią,
             − ruchy zgodne z melodią,
             − ruchy zgodne z recytowanym tekstem,
             − śpiew połączony z ruchem – dzieci w dowolnych miejscach sali,
             − śpiew połączony z ruchem – po kole.

                                      Dzieci za N.:
            Śniegowe gwiazdki         swobodnie opuszczają ręce uniesione w górę,
            spadają, spadają.
            Dzieci je w dłonie        naśladują łapanie śniegowych gwiazdek,
            chwytają, chwytają.
            Gwiazdki przez chwilę     ręce trzymają uniesione w górę, poruszają nimi
                                      w nadgarstkach,
            się mienią, się mienią,
            zaraz się w wodę          przechodzą do przysiadu,
            zamienią, zamienią.       uderzają dłońmi o podłogę.
            • Zabawa plastyczna Nasze płatki śniegu.
            Kwadraty z niekarbowanej bibuły (o wymiarach: 8 cm x 8 cm), duży kawałek niebieskiej
            tkaniny.
            Dzieci wydzierają dowolne kształty z kwadratów wyciętych z niekarbowanej bibuły (o wy-
            miarach: 8 cm x 8 cm). Układają je na dużym kawałku niebieskiej lub granatowej tkaniny
            rozłożonej na podłodze.
            Dzieci ustawiają się dookoła tkaniny, chwytają za jej brzegi, unoszą do góry i lekko nią falu-
            ją. Obserwują poruszające się bibułkowe płatki śniegu.
            Wykonują ćwiczenia oddechowe: dmuchają na bibułkowy płatek leżący na dłoni.
            • Ćwiczenie z zakresu analogii personalnej Jesteśmy płatkami śniegu.
            Nagranie spokojnej melodii, granatowe kartki, klej.
            N. opowiada, a dzieci starają się wyobrazić sobie, jak może się czuć płatek śniegu. Próbują
            wyrazić to za pomocą ruchu, mimiki, przy spokojnej muzyce.

            Wyobraźcie sobie, że jesteście płatkami śniegu. Każdy z was jest inny, piękny, niepowtarzalny.
            Poruszacie się lekko, delikatnie, tańczycie, wirujecie w koło. Jest wam dobrze, czujecie się wspa-
            niale. Wokół siebie spotykacie inne płatki śniegu. Delikatnie się z nimi witacie, głaszczecie je,
            tańczycie delikatnie, na paluszkach. A teraz opadacie wolniutko na ziemię, zamykacie oczy
            i wyobrażacie sobie, jak wygląda taki śniegowy świat.

            Dzieci otwierają oczy, próbują opowiedzieć, jak się czuły, kiedy były płatkami śniegu. Przy-
            klejają powydzierane na początku zajęć bibułkowe płatki śniegu na granatowych kartkach.

            • Zapoznanie ze sposobem wykonania prac.
            Wyprawka, karta C, sznurek, klej.
            Dzieci wypychają z karty wszystkie elementy. Składają niebieską bombkę wzdłuż zazna-
            czonych linii i sklejają ze sobą. Białe śnieżynki przyklejają z jednej i z drugiej strony koła.
            Mogą z pomocą osoby dorosłej przeciągnąć sznureczek przez otwór i go zawiązać.
            • Zabawa orientacyjno-porządkowa Wirujące płatki śniegu.
            Trójkąt.
            N. gra na trójkącie. Dzieci są płatkami śniegu. Swobodnie wirują po sali. Kiedy dźwięki trójką-
            ta cichną, płatki śniegu opadają – dzieci powoli przykucają i chowają głowy w ramiona.

          30
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35