Page 154 - 881909_ODKRYWAM_SIEBIE_A_cz_3

Rozwijane kompetencje kluczowe:
− w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
− osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,
− w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Środki dydaktyczne: opowiadanie Anny Świrszczyńskiej Brzydka sówka, papierowe elementy
sowy, bębenek, łyżka do nakładania lodów, foremki, piasek, wycięte w kartonikach dziurki od
klucza, kolorowe patyczki.
Przebieg dnia
I
• Zabawa rozwijająca spostrzegawczość Ukryta zabawka.
Dowolna zabawka.
N. wspólnie z dziećmi ukrywa w sali wybraną zabawkę. Zadaniem wybranego dziecka jest
jej odszukanie. Dzieci pomagają mu w tym. Jeśli zbliża się do miejsca ukrycia zabawki,
klaszczą w ręce; jeśli oddala się – uderzają rękami o podłogę.
• Zabawa z wykorzystaniem rymowanki Nasze oczy.
Dzieci powtarzają tekst: cicho i głośno, wolno i szybko; dopowiadają słowa w miejscach,
w których N. przerywa recytację. Próbują podać jak najwięcej słów oznaczających czyn-
ności wykonywane przez nasze oczy, np.: Nasze oczy... widzą, spoglądają, oglądają, patrzą,
mrugają, płaczą, zamykają się, otwierają się.
Nasze oczy widzą wszystko: Dookoła spoglądają,
to co w górze, to co nisko. świat ciekawy oglądają.

• Zabawa ruchowa z elementem skoku Zanurzamy się w wodzie.
Dzieci wykonują kilka sprężystych podskoków obunóż w miejscu, a następnie przysiad
podparty – zanurzają się w wodzie.
II
Słuchanie opowiadania Anny Świrszczyńskiej Brzydka sówka.
• Ekspresja słowna Co jest ładne, a co – brzydkie?
Dzieci próbują określić, nazwać, co ich zdaniem jest ładne, a co jest brzydkie. N. zwraca
uwagę, by pamiętały, że to, co dla jednych jest ładne, dla innych może być brzydkie, i od-
wrotnie. Są również rzeczy, które dla wszystkich są ładne. Jest to uzależnione od gustu
danej osoby.
• Słuchanie opowiadania.

W lesie, na drzewie jest sowi domek, a w nim mieszka dwanaście sióstr sówek. Te sówki we dnie
śpią, a w nocy latają. Mają oczy okrągłe jak talerzyki, zabawne dzioby i skrzydełka takie ciche,
że już cichszych nie ma na świecie. Jedenaście sówek jest ładnych, a ta dwunasta – bardzo
brzydka.
Jednej nocy te ładne sówki powiedziały do tej brzydkiej:
– Nie chcemy, żebyś z nami mieszkała. Idź sobie w świat.
Brzydka sówka poszła w świat. Na swych cichych skrzydełkach odleciała w ciemny bór. Sia-
dła na gałęzi i płacze: – Oj, jak smutno być brzydką.
Aż tu idą lasem harcerze. Wracali z wycieczki i zabłądzili w lesie. Każdy harcerz ma dobre serce.
– Chodź z nami, sówko.
Poszła z nimi sówka do miasta i uczyła się w szkole. I wyrosła na najmądrzejszą sówkę na
całym świecie. Nikt już teraz nie mówi, że jest brzydka. Nikt nie zwraca na to uwagi.

154