Page 136 - 881915_ODKRYWAM_SIEBIE_A+_cz_3
P. 136

II
            Zajęcia 1. Słuchanie opowiadania Anny Onichimowskiej Zasypianka z ufoludkiem.
            • Rozmowa na temat ufoludka.
             − Kto to jest ufoludek?
             − Co to jest UFO?
            • Zabawa z wykorzystaniem chusty animacyjnej UFO.
            Chusta animacyjna, papierowe UFO.
            Dzieci trzymają chustę  za  uchwyty.  Na  środku  chusty  N.  kładzie  papierowe  UFO.  Dzieci
            wspólnie, powoli podnoszą chustę do góry, a potem, na sygnał N., gwałtownie ją opuszczają.
            • Słuchanie opowiadania.

              Mam na imię Egon, a mój statek kosmiczny – Ogon. Mieszkamy na Marsie.
            Najbardziej lubię podróżować nocą. Ogon lata cicho jak ćma i jest tak malutki, że wszędzie
            możemy się wślizgnąć. Oblatywałem kiedyś po raz pierwszy planetę Ziemia. Ciekawe, czy jest
            zamieszkana… zastanawiałem się, zbliżając coraz szybciej do rozjarzonej kuli. Ogon zniżył
            lot i znalazłem się naprzeciwko domu z uchylonym oknem. Już po chwili byliśmy w środku.
            W łóżku spał olbrzym. Był częściowo przykryty. Miał na pewno jedną rękę, jedno ucho i gło-
            wę porośniętą ciemną trawą. Nie wiem, jak się poruszał, czy też na sprężynie, jak ja, czy jakoś
            inaczej, bo bałem się go odsłonić. Na mojej planecie najwyższy mieszkaniec ma dwadzieścia
            centymetrów wzrostu.
              A potem znalazłem dwa statki kosmiczne.
            – Co robisz? – spytał Ogon.
            – Próbuję uruchomić te rakiety.
              Przecież to są trampki! Nie ciągnij za sznurowadła, bo urwiesz! I w czym jutro ten chłopczyk
            pójdzie do przedszkola? – wskazał antenami na śpiącego olbrzyma.
            Nie chciałem dłużej słuchać, jak Ogon się mądrzy. Był już kiedyś wcześniej na Ziemi, z moim
            bratem.
            – Odlatujemy! – zatrzasnąłem kabinę.
              Olbrzym poruszył się gwałtownie. Ma jednak dwoje oczu, zauważyłem. I dwoje rąk. A skoro
            nosi trampki, ma również nogi… Wszystko to zapisałem szybko w moim elektronicznym note-
            sie. – Wielki ze mnie naukowiec – mruknąłem z dumą na pożegnanie, wzlatując ponad dachy.

          •  Rozmowa na temat opowiadania.
             − Jak się nazywał ufoludek? Jak się nazywało jego UFO?
             − Gdzie przyleciał Egon? Skąd przyleciał?
             − Czy był on duży czy mały – względem nas, ludzi?
             − Jak Egon opisał olbrzyma?
             − Z czym Egon pomylił trampki?
             − Co wyjaśnił mu Ogon?
             − Jak wyglądał Egon? Jak się poruszał?
            • Rysowanie ufoludka Egona.
            • Zabawa ruchowa Powitanie ufoludków.
            Tamburyn.
            Dzieci jako ufoludki poruszają się po sali przy dźwiękach tamburynu. Podczas przerwy
            w grze każde podchodzi do wybranego ufoludka i obydwoje witają się, stykając wymie-
            nionymi przez N. częściami ciała, np. plecami, kolanami, uszami, łokciami. Podczas przerwy
            w grze każdy wita się z innym ufoludkiem, stykając się inną częścią ciała.



          136
   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141