Page 136 - 881916_ODKRYWAM_SIEBIE_A+_cz_4
P. 136

Cele ogólne:
             − rozwijanie mowy,
             − rozwijanie aktywności twórczej.
          Cele operacyjne:
          Dziecko:
             − mówi wyraźnie,
             − działa twórczo.
          Rozwijane kompetencje kluczowe
             − osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,
             − w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
             − obywatelskie,
             − w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej,
             − matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii.
          Środki dydaktyczne: piosenka Jedzie pociąg z daleka, fragment wiersza Elżbiety Śnieżkowskiej-
          Bielak Skarby znad morza, suszarka, kartoniki z imionami dzieci, kawałki bursztynu, muszelki,
          dzwoneczek, koce, duża niebieska chusta, nagrania: spokojnej muzyki, muzyki w różnym tem-
          pie, zdjęcia przedstawiające statki pasażerskie, okręty, kutry rybackie, tamburyn, bębenek,
          klej, nożyczki, karta pracy, cz. 2, nr 57, tablica demonstracyjna nr 76, Wyprawka.
                                          Przebieg dnia
                                                I
            • Zabawa inscenizowana przy piosence Jedzie pociąg z daleka (autor nieznany, muzyka po-
            pularna).
            N. przydziela dzieciom różne role: część z nich tworzy pociąg, który prowadzi N.-maszynista;
            część jest pasażerami, a jedno dziecko jest konduktorem. (N. wyjaśnia, kim są: konduktor, ma-
            szynista i na czym polega ich praca.
            Jedzie pociąg z daleka,          Pociąg prowadzony przez N.-maszynistę porusza
            ani chwili nie czeka,            się w różnych kierunkach sali, a następnie zatrzy-
             ani chwili nie czeka            muje się przed grupką pasażerów.
            i przed nami ucieka.

            Konduktorze łaskawy,             Pasażerowie stoją obok pociągu, wskazują rękami
            zawieź nas do Warszawy.          na konduktora, a on wskazuje pociąg.
            Trudno, trudno to będzie,
            mało miejsca jest wszędzie.

            Pięknie pana prosimy,            Pasażerowie kłaniają się lekko konduktorowi.
            jeszcze miejsca widzimy!         Pasażerowie  przyłączają  się  do  pociągu,  ostatni
            A więc prędko wsiadajcie,        wsiada konduktor  i  pociąg  porusza się w różne
            do Warszawy ruszajcie.           strony sali.

            Zestaw zabaw ruchowych – nr 36, metodą opowieści ruchowej (według Małgorzaty
            Markowskiej).

            Na plaży
            Jesteśmy na plaży. Spoglądamy w niebo, po którym latają latawce. (Dzieci biegają po sali
            w jednym kierunku). Latawce unoszą się wysoko na wietrze. (Wznoszą ramiona do góry).
            Teraz opadają w dół. (Wyciągają ramiona w bok).

          136
   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141