Page 32 - 882440_OS lifting BB+ cz3
P. 32

II
            Zajęcia 1. Zabawy watą.
            • Wprowadzenie do tematu.
            Wata.
            Dzieci zamykają oczy i składają dłonie tak, jakby chciały nabrać w nie wody. N. wkłada im
            do rąk kłębki waty. Kto poczuje coś w rękach, otwiera oczy.
             − Jaka jest wata? (Miękka, biała, lekka, delikatna...).
             − Do czego można wykorzystać watę? (Do obmycia rany, do zmycia makijażu, do wypełniania
            poduszek).
            • Wymyślanie zabaw z wykorzystaniem waty.
            N. słucha wszystkich propozycji dzieci i powtarza je z całą grupą.
            Np.
          •  Trzymanie waty na różnych częściach ciała, chodząc.
          •  Dmuchanie na watę.
          •  Podrzucanie kłębka waty do góry i upadanie razem z nim na podłogę.
            • Szukanie zależności między watą a płatkami śniegu.
             − W czym podobna jest wata do płatków śniegu?
             − Co się stanie, gdy ściśniemy dużo płatków śniegu? (Z miękkiego śniegu zrobi się twardy).
            • Zabawa muzyczno-ruchowa Płatki śniegu – bałwan.
            Dzwonki, bębenek.
            Gdy N. gra na dzwonkach, wszystkie dzieci poruszają się lekko na palcach – są płatkami
            śniegu. Gdy usłyszą dźwięki bębenka, przybierają postać bałwanka, który jest ulepiony
            z twardego, mokrego śniegu. N. przechodzi od jednego dziecka do drugiego i próbuje po-
            chylić do przodu, np. jego wyciągnięte ramię, tułów lub głowę. Dzieci powinny utrzymywać
            napięcie ciała tak, żeby trudno było je pochylić.
            • Słuchanie opowiadania O śniegowych bałwanach i płatkach śniegu (według pomysłu autora).

            Na ośnieżonym placu dzieci lepią bałwany. Jeden ma czarny kapelusz na głowie, inny – nie-
            bieską czapkę z pomponem. Wszystkie bałwany mają oczy z węgielków i nosy z marchewek.
            Tylko najmniejszy bałwan ma czerwony nosek z rzodkiewki i jest bardzo dumny z tego.  W dzień
            bałwany stoją spokojnie na swoich miejscach. Ale w nocy zaczynają się poruszać! Kiwają gło-
            wami i poruszają rękami. Wygląda to tak bardzo komicznie, że płatki śniegu zaczynają tańczyć
            z radości. Latają dookoła bałwanów i łaskoczą je po noskach i po karku. Ale bałwanom wcale
            się to nie podoba. Grożą płatkom śniegu swoimi kijami i szczotkami. Płatki śniegu tańczą w koło,
            okrążając wszystkie bałwany.
            To podoba się tym ciężkim, białym bałwanom i one także próbują się obracać i tańczyć. Najpierw
            bardzo powoli, aby nie spadły im z głów kapelusze ani nosy.
            Następnego ranka wszystkie bałwany stoją znowu spokojnie na swoich miejscach. Tylko rzod-
            kiewka na twarzy najmniejszego bałwana trochę się przekrzywiła.

            • Wspólne wyklejanie watą rysunku bałwana.
            Duży rysunek bałwana, wata, klej.
            • Zabawa orientacyjno-porządkowa Buch w śnieżny puch.
            Dzieci spacerują po sali. Na hasło: Teraz buch w śnieżny puch, biorą zamach, wyskakują w górę
            i do przodu, jakby wskakiwały w śnieżną zaspę.
            Zajęcia 2. Zabawy i ćwiczenia z literą n.
            • Wypowiadanie się na temat sportów zimowych.
            Obrazki przedstawiające różne sporty zimowe: jazdę na nartach, łyżwach, skoki narciar-
            skie, biegi narciarskie.
          30
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37