Page 40 - 883924_Nasza bajka metodyka B+ cz1_s1-119
P. 40

Wrzesień, tydzień 2                                            Moja grupa


        A1 lub A2, flamaster, karton z zapisanymi zasadami zachowania, gwizdek, kostka do gry, fo-
        remki, naczynia, plastikowe pojemniki i narzędzia, obrazki (np.: aparat, okno, igła, ule, ekran),
        karty pracy B, cz. 1, s. 8, karty pracy B+, cz. 1, s. 8, nagranie pogodnej muzyki (pozyskane przez
        N.), nagrania: spokojnej melodii, skocznej melodii, muzyki o zmiennym tempie (płyta CD);
        piosenka Krąg dziecięcych rąk (płyta CD), odtwarzacz CD.
                                         Przebieg dnia
                                              I
           • Pajęczynka przyjaźni – zabawa powitalna.
           Kłębek wełny.
           Dzieci siedzą w kręgu. N. trzyma w rękach kłębek wełny. Informuje dzieci, że wspólnie zro-
           bią pajęczynkę przyjaźni. Mówi, np.: Aniu, przesyłam ci iskierkę przyjaźni, i toczy do niej kłę-
           bek wełny, trzymając w ręku jej koniec. Dziecko podnosi kłębek, chwyta wełnę palcami tak,
           aby nitka była naprężona, i toczy kłębek do kolejnego, wybranego przez siebie dziecka,
           wypowiadając te same słowa. Kłębek wełny musi trafić do każdego dziecka z grupy. Dziec-
           ko, które jako ostatnie otrzymało kłębek, podnosi go i zaczyna zwijać wełnę, podchodząc
           do osoby, od której go otrzymał. Mówi: Chcę być twoim przyjacielem – i w tygodniu, i w nie-
           dzielę. Zabawa toczy się dotąd, aż kłębek wróci do N.
           • Kolorowe wstążki – ćwiczenia oddechowe.
           Patyczek z umocowanymi na nim kolorowymi paskami bibuły (dla każdego dziecka), na-
           granie pogodnej muzyki (pozyskane przez N.).
           Dzieci zajmują dowolne miejsca w sali. Każde dziecko trzyma w ręce patyczek z umocowa-
           nymi na nim kolorowymi paskami bibuły. W rytmie muzyki o pogodnym charakterze dzieci
           przemieszczają się w określonym przez N. kierunku. Na hasło: Wieje wiatr zatrzymują się
           i dmuchają, wprawiając paski bibuły w ruch.
           • Zestaw ćwiczeń porannych nr 2 – rozwijanie motoryki dużej.
           Szarfa w kolorze czerwonym lub zielonym (dla każdego dziecka), 2 krążki w kolorach szarf,
           bębenek, nagranie skocznej melodii, nagranie spokojnej melodii, odtwarzacz CD.
         •  Wróć na miejsce – zabawa orientacyjno-porządkowa.
           N. wręcza dzieciom szarfy w kolorach czerwonym i zielonym (dzieci pozostają oznaczone
           szarfami podczas wszystkich zabaw wchodzących w zakres ćwiczeń porannych). Na pod-
           łodze kładzie w pewnej odległości od siebie 2 krążki w kolorach szarf. Dzieci ustawiają się
           w rzędzie przed odpowiednim krążkiem. N. wybiera z każdego zespołu jedno dziecko –
           pomocnika, który odkłada swoją szarfę na bok i staje obok N. Pozostałe dzieci zapamiętują
           swoje miejsce w rzędzie. Pomocnicy zapamiętują ustawienie dzieci w tym rzędzie, w któ-
           rym stali przed wybraniem ich na zajmowaną funkcję. N. włącza nagranie skocznej melodii.
           Dzieci poruszają się po sali w rytm muzyki. Podczas przerwy w muzyce ustawiają się w rzę-
           dach, w tej samej kolejności co poprzednio. Pomocnicy sprawdzają, czy nikt nie popełnił
           błędu. Następuje zmiana pomocników i zabawa toczy się dalej.
         •  Wiatr i drzewa – ćwiczenie dużych grup mięśniowych.
           N. mówi: Olu, Kasiu, Ewo, Krzysiu, jesteście drzewami – i w ten sposób zamienia dzieci w drze-
           wa. N. tłumaczy dzieciom, że ich ręce to gałęzie drzew. Dzieci podnoszą ręce do góry –
           wiatr porusza mocno gałęziami drzew, które rosną wysoko. Dzieci opuszczają ręce w dół
           – wiatr kołysze gałęziami drzew, które rosną nisko. Ćwiczenie powtarzamy trzy razy.
         •  Wyścigi kotów – ćwiczenie z elementami czworakowania.
           N. za pomocą rymowanki: Kwiaty w ogrodzie, słońce na niebie ciepłym promykiem dotyka
           ciebie wybiera dwoje dzieci (jedno oznacza szarfą w kolorze czerwonym, drugie – szarfą
           w kolorze zielonym), które stają na środku sali w małym rozkroku. Pozostałe dzieci usta-
           wiają się w rzędach według kolorów szarf, naprzeciwko dziecka stojącego na środku sali.
        38
   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45