Page 104 - 884231_WPN metodyka 4-5latek cz1_fragment_wrzesien_
P. 104

Gdy słyszą: pięć – poruszają się w swoim naturalnym tempie.
           Gdy słyszą: dziesięć – chodzą najszybciej jak tylko potrafią („10” oznacza bardzo szybki
           chód, ale nie bieg).
           Gdy słyszą: zero – zastygają w bezruchu.
           N. wypowiada sekwencje liczb, nadając w ten sposób tempo i kierunek poruszania się po sali.
           Przykładowe sekwencje liczb, wypowiadane przez N.:
           1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 10, 10, 9, 8, 7, 6, 5, 5, 5, 6, 7, 8, 1
           10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1
           2, 4, 6, 8, 10, 10, 8, 6, 4, 2
           3, 6, 9, 9, 6, 3
           0 (bezruch), 5, 10, 10, 5, 0
        •  Ćwiczenia w budowaniu poczucia własnej wartości – gruntowanie sukcesu w ciele.
           Przytulenie siebie.
           Każde dziecko obejmuje się rękami skrzyżowanymi na klatce piersiowej – gest przytulenia
           samego siebie.
           Brawa dla wszystkich dzieci.
           N. chwali dzieci za zaangażowanie w poprawne wykonywanie ćwiczeń. Mówi: Brawa dla
           was wszystkich i zaczyna bić brawo, zachęcając dzieci do naśladowania go.
           • Zabawy na świeżym powietrzu.
           Zabawa ruchowa Pajączki w sieci.
           Skakanki.
           N. układa na dywanie skakanki w taki sposób, aby przypominały pajęczynę. Dzieci kolejno
           przechodzą z jednej strony pajęczyny na drugą tak, aby nie dotknąć nitek. Starają się to
           zrobić w jak najkrótszym czasie.
           Zabawa ruchowa Kto zniknął?
           Bębenek, chusta animacyjna.
           Dzieci biegają swobodnie po ogrodzie przedszkolnym. Na dźwięk bębenka zatrzymują się
           i zamykają oczy. N. podchodzi do wybranego dziecka i przykrywa je chustą animacyjną.
           Następnie prosi dzieci, aby otworzyły oczy i pyta: Kto zniknął? Dzieci mówią, która osoba
           została przykryta chustą animacyjną.
                                         III część dnia

           • Ćwiczenie uważności Zwijanie pajęczyny.
           Kłębek włóczki (dla każdego dziecka).
           Dzieci siedzą w rozsypce. Każde trzyma swój kłębek włóczki. Rozwija go, licząc do 10, po
           czym zwija. Ćwiczenie powtarzamy 3 razy.
           • Improwizacja dramowa Babie lato.
           Dzieci stoją w dowolnym miejscu sali, przodem do N. Wyobrażają sobie, że na podłodze
           przed nimi znajduje się długa nić babiego lata. Na sygnał N. schylają się delikatnie biorą
           w palce obu rąk tę niewidzialną nić, unoszą ją do góry. Następnie rozszerzają ręce i przy-
           glądają się jej, obracając delikatnie głowę w lewo i prawo. Potem schylają się i odkładają
           nić na ziemię.
           • Zabawa ruchowa z elementem czworakowania Nie daj się złapać pająkowi.
           N. dzieli dzieci na dwie grupy. Pierwsza z nich ustawia się w szeregu i chwyta za ręce (po-
           między dziećmi powinien być odstęp dwóch wyciągniętych ramion), w ten sposób two-
           rząc sieć. Druga grupa to muchy, które muszą dostać się na drugą stronę, przelatując przez
           sieć – przechodząc na czworakach pod rękoma dzieci, które stoją w szeregu. Po chwili za-
           bawy następuje zmiana ról.
           • Zabawa tradycyjna w kręgu – pląs Ole, ole, Janko (s. 68).

       102
   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109