Page 61 - 884231_WPN metodyka 4-5latek cz1_fragment_wrzesien_

II część dnia

AKTYWNOŚĆ PLASTYCZNO-TECHNICZNA
1. Malowanie farbami sylwety misia. Rozmowa na temat poszanowania zabawek.
Kształtowanie wyobraźni i twórczego myślenia.
N. zaprasza dzieci do kręgu, wypowiadając rymowankę:
Za rączki się złapiemy, w kółeczku usiądziemy.
Dzieci chwytają się za ręce, tworzą koło, po czym siadają.
• Wprowadzenie. Słuchanie opowiadania Zabawki Jasia Małgorzaty Patoki.
N. zaprasza dzieci do uważnego słuchania, mówiąc:
Zapraszamy króla ciszy, niech nas teraz nikt nie słyszy.
N. odczytuje opowiadanie.
Jaś był chłopcem, który miał mnóstwo zabawek. Jego pokój był pełen najnowszych modeli
samochodzików, robotów i klocków. Każda wizyta w sklepie kończyła się zakupem kolejnej
zabawki. Niestety, mimo że Jaś kochał swoje zabawki, nie umiał ich szanować. Po zabawie zo-
stawiał je porozrzucane na podłodze, we wszystkich kątach pokoju. Rodzice wiele razy przypo-
minali mu o pilnowaniu porządku, ale bez skutku. Chłopiec zbyt gwałtownie bawił się swoim
zabawkami, co często kończyło się ich zepsuciem lub zniszczeniem.
Pewnego dnia Jaś zauważył, że jego zabawki zniknęły. Początkowo myślał, że to żart jego
siostry, ale po przeszukaniu całego domu musiał przyznać, że rzeczywiście ich nie ma. Wieczo-
rem wydawało mu się, że usłyszał cichy szept zza firanki. „Nie szanowałeś nas, więc postanowi-
łyśmy odejść”. Zrozpaczony przypomniał sobie, ile radości dawały mu zabawki, i obiecał sobie,
że jeśli je odzyska, będzie o nie dbał.
Przez kolejne dni Jaś codziennie sprzątał swój pokój, układał książki i dbał o porządek. Ro-
dzice zauważyli zmianę, ale o nic nie pytali.
Pewnego wieczoru na półce w pokoju Jasia pojawiło się kilka ulubionych zabawek chłopca.
Gdy Jaś je zobaczył, już wiedział, że zabawki mu przebaczyły.
Chłopiec zrozumiał, jak ważne jest szanowanie zabawek. Dbał o swoje zabawki, a jego ko-
lekcja znów się powiększała. Już nigdy nie pozwolił, by zabawki czuły się niekochane.
• Rozmowa na temat szanowania zabawek.
N. pyta:
− Jakie zabawki miał Jaś w swoim domu?
− Jak wyglądały zabawki chłopca?
− Czy Jaś dbał o swoje zabawki?
− Dlaczego zabawki chłopca zniknęły?
− Co by było, gdyby zabawki Jasia nie wróciły?
− Czy zabawki mają uczucia?
− Jak traktujecie swoje zabawki?
• Stworzenie szpitala dla „chorych” (uszkodzonych) zabawek.
Zabawki z sali przedszkolnej, koszyk lub pudełko z czerwonym krzyżem.
Obserwacja ukierunkowana – wyszukiwanie zepsutych zabawek.
N. prosi dzieci, aby podeszły do półek z zabawkami, obejrzały dokładnie zabawki, a następ-
nie przyniosły i położyły na dywanie te, które są „chore” (uszkodzone). Zadaje pytanie: Jak
myślicie, co trzeba zrobić z chorymi zabawkami?
• Ustawienie koszyczka/ pudełka z czerwonym krzyżem przy biurku N.
Dzieci wkładają do pudełka „chore” (uszkodzone) zabawki.
N. prosi dzieci, aby usiadły przy stolikach, wypowiadając rymowankę:
Potupiemy, zaklaszczemy,
przy stoliczkach usiądziemy.
59