Page 56 - 884231_WPN metodyka 4-5latek cz1_fragment_wrzesien_

• Samodzielna praca z kartami pracy.

Karty pracy A+, cz. 1, karta 5 Karty pracy B, cz. 1, karta 13
N. czyta polecenia: N. czyta polecenia:
− To są koła. Policz, ile ich jest. Pokaż duże − To mandala radości zbudowana z kół.

koła. Pokaż małe koła. Razem z Anto- Policz, ile kół jest wewnątrz największej
siem rysuj koła po śladach. Połącz małe figury, a ile kół jest na zewnątrz najwięk-
koło z małym i duże koło z dużym. W du- szej figury. Ile jest wszystkich kół? Rysuj
żych kołach narysuj oczy i uśmiechy. mandalę po śladach. Pokoloruj ją we-
dług własnego pomysłu.

Karty pracy B, cz. 1, karta 14
Zabawy przy stolikach. N. czyta polecenia:
− Powiedz, jakie emocje przeżywają dzie-
ci. Co czują? Co mogło wywołać radość?
Pokaż: szczęście, radość, śmiech do łez,
zaskoczenie, spokój, dobry humor. Połącz
twarze dzieci z właściwymi buźkami.
− Rysuj z Amelką po śladach. Użyj kredki
w kolorze, który kojarzy ci się z radością.

• Zabawy przy stolikach.
TRENING UWAŻNOŚCI 5

2. Trening uważności – zabawy i ćwiczenia kształcące umiejętność skupienia uwagi i zdol-
ność samoobserwacji. Odkrywanie w sobie radości. Uczenie się, jak polubić siebie.
N. zaprasza dzieci na dywan, wypowiadając rymowankę:
Za rączki się złapiemy, w kółeczku usiądziemy.
Dzieci chwytają się za ręce, tworzą koło, po czym siadają.
• Wprowadzenie.
N. pyta dzieci: Co to jest radość? Dzieci w dowolny sposób formułują odpowiedzi. N. zwraca
uwagę na wypowiadanie się pełnymi zdaniami. Następnie mówi, czym – według niego
– jest radość: Radość, moim zdaniem, jest wyjątkowym, niezwykłym, najwspanialszym uczu-
ciem na świecie. To uczucie, które odczuwamy, gdy jesteśmy bezpieczni, szczęśliwi i zadowo-
leni. To tak, jakby serce się uśmiechało, a w brzuchu tańczyły małe motylki! To uczucie, które
sprawia, że świat wydaje się piękny, pełny kolorów!
N. motywuje dzieci do uważnego słuchania, mówiąc: Posłuchajcie uważnie opowiadania.
Po jego wysłuchaniu powiecie mi, jak wygląda radość.
• Uważne słuchanie czytanego przez N. opowiadania Jak wygląda radość Marzanny
Krajewskiej.
Tego dnia wracaliśmy z przedszkola z tatą. Był słoneczny wrześniowy dzień, więc szliśmy na
piechotę. Gdy tak jak zawsze mijaliśmy sklepy i przystanek tramwajowy, usłyszeliśmy, jak jakaś
starsza pani krzyknęła:
– Ach, jakie grzeczne i radosne dzieci.
Tata posłał pani promienny uśmiech, spojrzał na nas i powiedział:
– Tak to prawda, to moja wielka duma i radość!
Adaś zrobił taką dziwną minę, że zaśmiałam się w głos, a on zapytał:
– To jak wygląda radość? Co to jest radość?

5 Chętne 4-latki biorą udział w treningu uważności.
54