Page 26 - 884493_metodykaBB+_okazowa

N. zaprasza dzieci na dywan, wypowiadając rymowankę:
Za rączki się chwycimy, na dywanie się położymy.
Dzieci chwytają się za ręce, tworzą koło, po czym kładą się na dywanie nogami do centrum koła.
• Ćwiczenia relaksacyjne.
Nagranie muzyki relaksacyjnej, odtwarzacz CD.
Dzieci słuchają fragmentu muzyki relaksacyjnej. Po wysłuchaniu nadają jej tytuły.
• Wprowadzenie – pogadanka na temat norm grupowych.
Tablica demonstracyjna nr 1.
N. przypomina dzieciom, czym są normy społeczne.
Normy grupowe to zasady, które wskazują nam, jak powinniśmy się zachowywać w grupie, na
przykład w przedszkolu. To takie umowy, które pomagają nam dobrze się bawić i być dla siebie
miłymi. Kodeks grupy to zbiór tych zasad, których wszyscy w grupie zgadzają się przestrzegać.
Dzięki nim wiemy, co jest dobre, a co złe, i jak możemy sobie nawzajem pomagać. To sprawia,
że wszyscy czujemy się szczęśliwi i bezpieczni!
N. odwołuje się do tablicy demonstracyjnej Nasz kodeks. Odczytuje głośno zasady. Wspól-
nie z dziećmi je omawia.
1. Jestem uważna/ uważny.
2. Jestem aktywna/ aktywny.
3. Pomagam innym.
4. Jestem samodzielna/ samodzielny.
5. Dbam o bezpieczeństwo swoje i innych.
6. Bawię się zgodnie.
7. Pracuję samodzielnie. Radzę sobie.
8. Proszę o pomoc. Potrzebuję wsparcia.
9. Proszę o pomoc. Proszę wytłumaczyć mi jeszcze raz, bo nie wiem, jak to zrobić.
• Wypracowanie pięciu/ sześciu norm obowiązujących w grupie.
N. ustala z dziećmi pięć /sześć najważniejszych norm grupowych. Omawia normy, podając
konkretne sytuacje. Wyjaśnia, że zdarza się tak, iż świadomie, lub nie, łamiemy normy. Usta-
la wspólnie z dziećmi, co należy zrobić, jeśli nie dotrzyma się umowy/ złamie się normę.
Podaje przykłady, stosując zdania typu: Jeśli… to…
Jeśli chcę się pobawić, to pytam panią o zgodę.
Jeśli chcę wziąć zabawkę, to pytam panią, czy mogę to zrobić.
Jeśli biorę zabawkę, to po zabawie odkładam ją na miejsce.
Jeśli zauważę zepsutą zabawkę, to odkładam ją do naszej lecznicy zabawek.
Jeśli zgubię kredkę, to pytam wkoło, czy ktoś ją znalazł.
Jeśli znajdę kredkę, to pytam wkoło, czyja to kredka.
Jeśli kogoś obrażę, to mówię „przepraszam”, a potem mówię tej osobie dwie miłe rzeczy.
Jeśli chcę coś powiedzieć, to podnoszę rękę.
AKTYWNOŚĆ POZNAWCZA
2. Ćwiczenia praktyczne w stosowaniu określeń: przed, obok, na, pod, pomiędzy,
do. Wzbogacanie czynne go i biernego słownictwa dziecka o zwroty i wyrażenia
dotyczące stosunków przestrzennych.

N. zaprasza dzieci do zabaw na dywanie, wypowiadając rymowankę:
Za rączki się złapiemy, w kółeczku staniemy.
Dzieci chwytają się za ręce, tworzą koło.

32