Page 139 - 882928_ATC_MET_Kl-1_Cz-1

Pytanie kluczowe: Jaki może być rytm?

Rozwijane kompetencje kluczowe: 1, 5.

Metody pracy: krakowska koncepcja wychowania muzycznego, organizowanie i rozwijanie
zbiorowych i indywidualnych działań muzycznych ucznia, ćwiczenia praktyczne, pokaz.

Środki dydaktyczne: instrumenty perkusyjne, gumy do skakania (dla każdej trójki U.), ze-
staw kartoników z sylabami rytmicznymi i muzyczna karta pracy (dla każdego U.) (Muzyka
– karta pracy nr 3).
Przebieg zajęć

1. Rozpoczęcie zajęć.
N. uderza trzy razy w trójkąt albo wykorzystuje inny instrument perkusyjny, aby zwrócić
uwagę U.
2. Zabawa Myszka Miki (przewodnik metodyczny, cz. 1, s. 116).
3. Zabawa dydaktyczna – rytmizowanie tekstów wartościami ta i ti – zapoznanie z ce-
lami w języku ucznia.
N. przedstawia U. cele w języku ucznia.
− Nauczę się rymowanki na pamięć.
− Wypowiem rytmicznie rymowankę oraz wyklaszczę rytm.
U. siedzą w kręgu. N. zadaje im pytanie: Z czego robi się sok? Chętni U. odpowiadają, ko-
rzystając z własnych doświadczeń. N. mówi: Jednym z soczystych i zdrowych owoców jest
jabłko. Recytuje tekst, prezentując prawdziwy owoc.
To jabłuszko jest słodziutkie, piękne, okrąglutkie.
Będzie z niego kompot, sok. Będzie z nami cały rok.

To ja - błu-szko jest sło-dziut - kie, pię - kne, o - krą - glu - tkie.

Bę - dzie z nie - go kom - pot, sok. Bę - dzie z na - mi ca - ły rok.

Wszyscy U. uczą się rymowanki na pamięć. Następnie rytmizują tekst z klaskaniem w dłonie.
N. zadaje pytanie: Czy wszystkie dźwięki były tej samej długości? Które były inne? Chętni U. od-
powiadają, że na końcu słowa okrąglutkie jest wolniej, a przy słowach sok i rok są dźwięki
dłuższe. U. stoją w kręgu i rytmizują tekst w ruchu. Przy krótkich wartościach rytmicznych
biegną na palcach w miejscu, a gdy pojawią się dłuższe wartości rytmiczne – podskakują.
4. Zabawa dydaktyczna – utrwalenie sylab rytmicznych ta i ti – zapoznanie z celami
w języku ucznia. Muzyka – karta pracy nr 3.
N. przedstawia U. cele w języku ucznia.
− Powiem, które dźwięki są dłuższe, a które krótsze.
− Uważnie wysłucham tekstu i wyklaszczę rytm. Ułożę kartoniki z wartościami ta oraz ti.
U. mają kartę pracy oraz kartoniki z zapisanymi sylabami rytmicznymi ta i ti. N. przypomina
nazwy poznanych sylab rytmicznych (dłuższa – ta i krótsza – ti), po czym zadaje pytanie:
Który dźwięk jest dłuższy, a który krótszy? Chętni U. odpowiadają, że krótszy jest ti, a dłuższy –
ta. N. zadaje U. pytanie: Czy rytm musi się składać z dźwięków o tej samej długości? U. próbują
odpowiedzieć na pytanie, korzystając z własnych doświadczeń. N. recytuje tekst: Jabłko

137