Page 57 - 890807_GwK_scenariusze_KL-3_cz1_2019_promo

pomocą osi liczbowej. N. mówi treść zadań, które obrazują odejmowanie liczb do pełnej dziesiątki,
celowo wykorzystując treść zadań z poprzednich zajęć.

z. 1. Kasia miała w swojej biblioteczce 74 książki. Po porządkach młodszej siostrze oddała 4 książ-
ki, a swojej koleżance jeszcze 5 książek. Razem oddała 9 książek. Ile książek ma teraz Kasia w swo-
jej biblioteczce?
Uczniowie zaznaczają na osi liczbowej w ćwiczeniach działanie: 74 – 4 – 5 =

z. 2. Jurek miał w swojej kolekcji 85 znaczków. Dziadkowi oddał 5, a potem kolejne dwa dał tacie.
Razem oddał 7 znaczków. Ile znaczków ma teraz Jurek w swojej kolekcji?
Uczniowie zaznaczają na osi liczbowej w ćwiczeniach działanie: 85 – 5 – 2 =

z. 3. Basia miała 62 porcelanowe figurki. Ofiarowała dwie cioci, a 5 oddała babci. Razem Basia
oddała 7 figurek. Ile ma teraz figurek?
Uczniowie zaznaczają na osi liczbowej w ćwiczeniach działanie: 62 – 2 – 5 =
6. Ustne układanie przez chętnych uczniów treści zadań matematycznych do działań podanych
w z. 2 i 3, s. 26 (PM. 1). Uczniowie tak układają treść zadań, aby zilustrować proces odejmowania
do pełnej dziesiątki.
7. Matematyczna zabawa ruchowa „Jesteś liczbą...” (powtórzenie z poprzednich zajęć, patrz p. 15
scenariusza 20). N. jako drugą podaje liczbę mniejszą, aby uczeń, licząc, musiał odejmować, np.
„Jesteś liczbą 76, podskocz tyle razy, aby doskoczyć do liczby 69”. Dzieci podskakują 7 razy.
Zabawę powtarzamy, za każdym razem zmieniając liczby i formę ruchu (podskoki, przysiady, paja-
cyki, skłony).
8. Przypomnienie wiadomości z poprzedniej lekcji. Utrwalenie pojęcia: niepełnosprawność. Uczniowie
przypominają sobie, że niepełnosprawność to ograniczenie sprawności fizycznej lub umysłowej,
które może być spowodowane wypadkiem, chorobą lub wadami wrodzonymi. N. wyjaśnia dzie-
ciom, że ludzie niewidomi, niesłyszący zaliczają się również do grupy osób niepełnosprawnych. Nie
mogą oni w pełni korzystać ze swoich zmysłów.
9. Rozmowa na temat ograniczeń w życiu codziennym oraz niebezpieczeństw, na jakie narażeni są
ludzie niewidomi i głuchoniemi.
10. Sprawdzenie pracy domowej (por. scenariusz 20) – czytanie informacji o ludziach, którzy mimo
niepełnosprawności realizują swoje marzenia.
11. Dowolne zabawy ruchowe w kręgu.
12. Ciche czytanie ze zrozumieniem tekstu opowiadania pt. Umowa Jadwigi Stańczakowej na s. 47
(P. 1) ukierunkowane pytaniem: Dlaczego Dominika uważała, że jej babcia jest wspaniała?
13. Rozmowa na temat tekstu. Ocena postępowania głównej bohaterki. Wyjaśnienie znaczenia tytułu
Umowa. Wymyślanie innego tytułu dla tego opowiadania.
14. Poznanie alfabetu palcowego w języku migowym – wykonanie ćw. 1 i 2, s. 31 (Ćw. 1). Hasło w ćw.
2 brzmi „serce”.
15. Zabawa w parach – próba porozumiewania się z wykorzystaniem alfabetu języka migowego. N. wy-
jaśnia dzieciom, że osoby niesłyszące – rozmawiając ze sobą – nie migają znaków odpowiadających
poszczególnym literom, które układają się w słowa. W języku migowym są znaki, które odpowiada-
ją poszczególnym wyrazom. Aby w miarę swobodnie porozumiewać się językiem migowym, trzeba
znać około czterech tysięcy takich znaków. Więcej informacji można znaleźć na stronie interneto-
wej Polskiego Związku Głuchych.
16. Poznanie zapisu alfabetem Braille’a – wykonanie ćw. 3 i 4, s. 32 (Ćw. 1). Wyjaśnienie, co dla nie-
widomych może oznaczać hasło z ćw. 4 „Patrz sercem”.

55