Page 141 - 882469_Supersmyki metodyka cz1 B 5-latek
P. 141
Kto może być nauczycielem? Październik, tydzień 2
Rozwijane kompetencje kluczowe:
• osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,
• matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii.
Środki dydaktyczne: tacki, kasza manna, zalaminowany kartonik z liczbą 2 (opcjonalnie:
w koszulce na dokumenty), czarny marker suchościeralny, gąbka, trzy samochodziki, papie-
rowa taśma, klocki Nemi, Zeszyt Supersmyka, s. 13, karty pracy, cz. 1, s. 45–46, tablica demon-
stracyjna nr 25, piosenka Dzień Nauczyciela (płyta CD), odtwarzacz CD.
Przebieg dnia
I
• Dzień dobry, dzieci – zabawa powitalna (przewodnik, s. 132).
• Czego nauczyła się…? – zabawa twórcza.
Każde dziecko wybiera jeden przedmiot z sali i kładzie go na środku dywanu. Dzieci sie-
dzą w kole. Chętne dziecko rozpoczyna zabawę, mówiąc na temat wybranego przez siebie
przedmiotu (bez wskazywania go) przez kończenie zdania, np.: Nauczyła się skakać (piłka),
Nauczył się skręcać (auto). Zadaniem pozostałych dzieci jest odgadnąć, o której zabawce
mowa.
• Zeszyt Supersmyka – ćwiczenia grafomotoryczne.
Zeszyt Supersmyka, s. 13, tacki, kasza manna.
Polecenia:
− Pokoloruj litery l, L.
− Rysuj po śladach rysunków. Pokoloruj rysunki, w których nazwach słychać na początku l.
− Odszukaj litery l, L i otocz je pętlami.
− Rysuj na tacce z kaszą manną litery l, L.
• Ćwiczenia poranne – zestaw nr 6 (przewodnik, s. 133).
II
Zajęcia 1. Chcę być nauczycielem – odkrywanie zapisu cyfrowego liczby 2.
• Nauczę cię! – rozwijanie kompetencji społecznych.
N. łączy dzieci w pary. Ich zadaniem jest wspólnie ustalić, czego mogłyby się nauczyć od
siebie nawzajem. Następnie dzieci przedstawiają odpowiedzi na forum grupy.
• Kilka słów o nauczycielu – rozmowa.
Tablica demonstracyjna nr 25.
N. pyta dzieci:
− Kim jest nauczyciel?
− Gdzie można spotkać nauczyciela?
− Czym zajmuje się nauczyciel?
− Co robią nauczyciele na zdjęciach?
− A ty jak spędzasz czas ze swoją panią?
• Dwa – odkrywanie zapisu cyfrowego liczby 2.
Dzieci ściągają kapcie i kładą je na dywa-
nie. N. rozdaje dzieciom po jednym kapciu
i, żartując, zadaje pytania:
− Czy tyle kapci im wystarczy?
− Czy potrzebują ich więcej niż jeden?
− Ile kapci jeszcze potrzebują?
− Ile potrzebują ich mieć?
139