Page 209 - 882552_Super_Smyki_6-lat_B _cz_2_Metodyka_02-III-2021
P. 209

Który żywioł jest najważniejszy?                           Grudzień, tydzień 4


            N. zachęca dzieci do obserwowania procesu oczyszczania wody. Gdy woda przeleje się
            przez filtr, dzieci porównują brudną wodę z wodą oczyszczoną. N. tłumaczy im, że w po-
            dobny sposób oczyszcza się woda, która wchłania się w glebę, np. woda deszczowa.
          •  Ziemia jak jabłko, ziemia jak cebula – eksperyment.
            Dwa jabłka – jedno przecięte na pół, drugie w całości, przecięta na pół cebula.
            N. pokazuje dzieciom cebulę oraz jabłko i mówi: Wiemy, że słowem ziemia określamy glebę
            oraz planetę, na której żyjemy. Według mnie Ziemię można porównać do cebuli i do jabłka. Jak
            myślicie dlaczego?
            Dzieci podają swoje pomysły. W ramach podsumowania N. mówi: Ziemia przypomina jabł-
            ko, bo tak jak jabłko jest okrągła, tak jak jabłko ma środek oraz warstwę zewnętrzną. W owocu
            nazywamy ją skórką, a w planecie – skorupą (ziemską). Ziemia trochę przypomina cebulę, bo
            – jak cebula – ma kilka warstw między środkiem (jądrem) a powierzchnią (skorupą ziemską).
            Popatrzcie na budowę filtra, który przed chwilą zrobiliśmy. Czy widzicie w nim takie warstwy?
            • Karty pracy, cz. 2, s. 55.
            Polecenie:                                          Narysuj w pętlach kamienie tak, aby w każdej następnej pętli był o jeden kamień więcej niż w poprzedniej.
                                                              Ile kamieni jest w ostatniej pętli?
             − Narysuj w pętlach kamienie tak, aby w każdej następnej
            pętli był o jeden kamień więcej niż w poprzedniej. Ile ka-
            mieni jest w ostatniej pętli?
            Zabawy na świeżym powietrzu
                                                                Popatrz na zdjęcia. Powiedz, jak ludzie wykorzystują siłę wiatru. Pokoloruj dwie ramki z przedmiotami,
            • Obserwacje przyrodnicze gleby zimą.             które do działania potrzebują większej siły wiatru niż pozostałe przedmioty.
            Łopatki, grabki, foremki do piasku.
            N. rozdaje dzieciom akcesoria do piaskownicy. W wybra-
            nym miejscu ogrodu przedszkolnego dzieci prowadzą
            obserwacje przyrodnicze, próbują wykopać trochę gleby,
            sprawdzają, czy po glebie chodzą owady, czy ziemia jest
            sucha, czy wilgotna. Jeżeli na glebie leży warstwa śniegu,
            to dzieci przekopują się przez nią. Dzieci dzielą się swoimi
            spostrzeżeniami z N.                                           myślenie logiczne, przeliczanie, sprawność manualna  55
            • Słońce kontra Księżyc  –  zabawa ruchowa.
            N. wybiera spośród dzieci Słońce i Księżyc. Pozostałe dzieci biegają po wyznaczonej części
            ogrodu przedszkolnego. Gdy dziecko zostanie dotknięte przez Księżyc – zasypia (kładzie
            ręce pod głowę). Gdy śpiące dziecko zostanie dotknięte przez Słońce – przeciąga się, wyko-
            nuje jeden przysiad i wraca do zabawy.
                                               III
            • Wyjaśnianie powiedzenia związanego z ziemią: Stąpać twardo po ziemi.
            N. pyta dzieci, czy słyszały powiedzenie: Stąpać twardo po ziemi, i czy wiedzą, co ono może
            oznaczać. Po przedstawieniu przez dzieci ich przypuszczeń N. mówi:
            Gdy mówimy, że ktoś twardo stąpa po ziemi, oznacza to, że umie ocenić sytuację, myśli w ra-
            cjonalny sposób.
            • Wyścig koni – zabawa ruchowa.
            Dzieci siadają w kręgu, w siadzie klęcznym. N. zaczyna zabawę słowami: Zapraszam was
            do wyścigu koni. Każde z was jest koniem, który bierze udział w zawodach terenowych. Naj-
            szybciej koń biegnie po ubitej glebie (uderza o dywan dłońmi złożonymi w kształt misecz-
            ki).  Potrafi także biec po kamienistej drodze (uderza naprzemiennie  pięściami),  po żwirze
            (uderza opuszkami palców) oraz po piasku (szura otwartymi dłońmi, bez ich odrywania).
            Ja jestem komentatorem sportowym. Słuchajcie mnie uważnie i pokazujcie, jak się poruszają
            konie. Dzieci kładą dłonie na udach i czekają. N. mówi: 3... 2... 1... Start! Konie galopują po
            ubitej glebie. Teraz droga jest pełna żwiru (uderza opuszkami palców), ale po chwili zmienia

                                                                                  207
   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213   214