Page 46 - 883461_K_K_METO_A+_i_B_cz_1

Wrzesień, tydzień 2 Oto ja

Środki dydaktyczne: mikrofon (zabawka), klocki, janczary, obrazki przedstawiające części
ciała, woreczek, bębenek, karty pracy A+, cz. 1, karta 6, karty pracy B, cz. 1, s. 10–11, tablica
demonstracyjna nr 2, nagranie spokojnej melodii (płyta CD), piosenka Każdy jest trochę inny
(płyta CD), odtwarzacz CD.
Przebieg dnia
I
• Wyśpiewam swoje imię – zabawa powitalna (przewodnik, cz. 1, s. 39).
• Jak się dziś czujesz? – określanie nastroju (przewodnik, cz. 1, s. 39).
• Dotknij kolor – zabawa ruchowa.
Dzieci biegają po sali. Na sygnał N. przybiegają w umówione miejsce. N. wymienia nazwę ko-
loru, np. niebieski, a zadaniem dzieci jest dotknięcie przedmiotu we wskazanym przez N. ko-
lorze i oznajmienie wykonania zadania poprzez wypowiedzenie zdania: Mam kolor niebieski.
• To ja z klocków – zabawa konstrukcyjna.
Klocki.
Dzieci budują siebie z klocków. Zwracają uwagę na to, by postać miała głowę, ręce, tułów, nogi.
• Karty pracy B, cz. 1, s. 10.
Polecenia:
− Obejrzyj rysunki. Podziel ich nazwy na sylaby. Powiedz, jaką głoskę słyszysz na początku
nazwy każdego rysunku. Pokoloruj takimi samymi kolorami rysunki, których nazwy rozpo-
czynają się tą samą głoską.
− Odszukaj w naklejkach obrazki piłek. Uzupełnij tabelę według wzoru.
• Zestaw ćwiczeń porannych nr 1 (elementy metody Rudolfa Labana) – rozwijanie motoryki
dużej (przewodnik, cz. 1, s. 17) (N. wykorzystuje jego część w zależności od możliwości dzieci).
II
Zajęcia 1. Takie jest moje ciało – rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała.
• Rzeźbiarz – ćwiczenie przełamujące barierę dotyku.
Nagranie spokojnej melodii, odtwarzacz CD, janczary.
Dzieci spacerują po sali w rytmie spokojnej melodii. Podczas przerwy w muzyce N. mówi:
Wyobraźcie sobie, że jesteście znanymi rzeźbiarzami i chcecie wyrzeźbić z gliny postać. Najpierw
musicie sprawdzić wszystkie części ciała – gdzie one się znajdują i jak są duże. Dzieci dotykają
rękami swojej głowy, sprawdzają, jaki ma kształt. Dotykają jednej ręki, potem drugiej, doty-
kają nóg – od bioder aż do stóp. N. mówi: Teraz wiecie już, jak ma wyglądać wasza rzeźba i jakie
części ciała powinna mieć. N. ponownie odtwarza melodię, dzieci spacerują po sali. Podczas
przerwy w muzyce, na dźwięk janczarów, dzieci dobierają się w pary i stają naprzeciw siebie.
Jedno dziecko z pary wciela się w rolę rzeźbiarza, drugie w rolę rzeźby. N. przypomina dzie-
ciom, że rzeźbiarze w swojej pracy muszą być bardzo delikatni i z pasją formować rzeźbę.
• Głowa – kształtowanie świadomości własnego ciała w obrębie głowy.
• Moja głowa – rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała.
Dzieci siedzą w kręgu. Każde z nich wskazuje na swoją głowę. Jednym palcem obrysowuje
jej kształt. N. wymienia elementy głowy, a dzieci je pokazują (czoło, włosy, powieki, oczy,
nos, policzki, broda, usta, uszy).
• Twoja głowa – rozwijanie orientacji w schemacie ciała koleżanki lub kolegi.
Dzieci siadają w parach naprzeciw siebie. Pokazują elementy głowy kolegi lub koleżanki
i mówią ich nazwę, np. dotykając ucha, mówią: To ucho.
• Moje ciało – kształtowanie świadomości własnego ciała.

44