Page 113 - 881908_ODKRYWAM_SIEBIE_A_cz_2

Środki dydaktyczne: opowiadanie Doroty Głośnickiej Kokardka, przedmioty należące do
konkretnych dzieci i do nauczyciela, koc, elementy do ułożenia sylwety kotka (z kolorowego
papieru), maskotka kotek, lalka w niebieskiej sukience, błękitna wstążeczka, kolorowe wstążki
różnej długości, w różnych kolorach, papierowe paski różnej długości, kredki, kartki.
Przebieg dnia
I
• Zabawa rozwijająca umiejętność rozpoznawania rzeczy oraz ich grupowania – Do kogo to
należy?
Przedmioty należące do dzieci i do N., koc.
N. układa przed dziećmi kilka przedmiotów należących do konkretnych dzieci, np.: czap-
ki, rękawiczki, buty, i kilka należących do niego, np.: torebka, korale, bransoletka, apaszka.
Przykrywa je kocem, potem kolejno wyjmuje, pytając: Co to jest? Czyje to jest? Dzieci ustala-
ją, do kogo należą wyjmowane przedmioty. N. grupuje je zgodnie z regułą – osobno swoje
rzeczy, osobno Tomka, Ewy. Kiedy to zrobi, pokazuje każdą grupę przedmiotów i mówi, czy-
je one są. To są rzeczy Tomka. To są rzeczy Marysi. Podczas powtórzeń zabawy dzieci same
grupują przedmioty i określają, do kogo one należą.
• Zabawa integracyjna Bawimy się imionami.
Dzieci siedzą w kole. N., śpiewając, zadaje pytanie, w którym wymienia imię wybranego
dziecka z grupy, np. Gdzie jest Dorotka? Dzieci wskazują na dziewczynkę i odpowiadają:
Dorotka jest tu.
• Zabawa bieżna Zamieniamy się miejscami.
Dzieci stoją w dwóch szeregach, naprzeciwko siebie. Na hasło Zamieniamy się miejscami –
biegną, wymijają się i zajmują miejsca po przeciwnej stronie.
II
Słuchanie opowiadania Doroty Głośnickiej Kokardka, inscenizowanego maskotkami.
• Ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowej Kotek.
Elementy kotka, wycięte z kolorowego papieru.
Dzieci układają sylwety kotków z elementów wyciętych z kolorowego papieru; nazywają
poszczególne części ciała kota.
• Pokaz maskotki kotka. Przedstawienie go jako kotka Filutka; zaproponowanie wysłuchania
opowiadania o nim.
Maskotka kotka.
• Opowiadanie N. na podstawie utworu Doroty Głośnickiej.
Maskotka kotka, lalka, niebieska wstążka.

Kot Filutek dostał od swojej pani piękną błękitną wstążkę. Paulinka zawiązała mu ją dookoła
szyi. (N. zawiązuje niebieską kokardkę na szyi kotka maskotki). Kotek chodzi teraz po po-
koju i wcale nie wygląda na szczęśliwego. Wstążka ociera się, drapie go i przeszkadza w we-
sołych zabawach.
– Koty nie noszą niczego na szyi! – skarży się Filutek. – Co to za życie. Nawet na dwór nie
można wyjść z tą dziwaczną tasiemką. Wstyd!
– Co tam mruczysz pod nosem? – słyszy cienki głosik, docierający z najniższej półki z zabaw-
kami. – Ale masz piękną kokardę! Pasowałaby do mojej sukienki – to lalka Monika zachwyca
się wstążką Filutka. (Nauczyciel manipuluje lalką w niebieskiej sukience).
– Chcesz? Podaruję ci ją. Tylko pomóż mi ją rozwiązać.
– Zgoda – odpowiada Monika i już za chwilę siedzi dumnie na półce, z kokardą we włosach.
(Nauczyciel zawiązuje kokardę na włosach lalki).
A kot uciekł szybko na podwórko, bo znowu poczuł się prawdziwym kocurem.
113