Page 115 - 881908_ODKRYWAM_SIEBIE_A_cz_2

Cel główny:
− określanie wysokości przedmiotów.

Cel operacyjny:
Dziecko:
− stosuje słowa: wysoki, niski.

Rozwijane kompetencje kluczowe:
− w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
− matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii,
− osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Środki dydaktyczne: wiersz Teresy Fiutowskiej Przeciwnie, obrazki do wiersza, sylwety trzech
chłopców (trzech dziewczynek) różnego wzrostu, miarka wzrostu dla dzieci, piłka (kilka piłek),
parawan, części garderoby w różnych rozmiarach, nagranie wysokich dźwięków i niskich dźwię-
ków, tamburyn.
Przebieg dnia
I
• Zabawa rozwijająca umiejętność wypowiadania się zdaniami – Posłuchaj i dokończ.
N. zaczyna wypowiedź, mówiąc, np. W kąciku lalek jest duża lalka i... (Zawiesza głos, dając
dzieciom do zrozumienia, że mają dokończyć wypowiedź). Dzieci wymieniają inne przed-
mioty, które można znaleźć w tym miejscu.
• Zabawa bieżna Zamieniamy się miejscami (przewodnik, cz. 2, s. 113).
II
Zabawa dydaktyczna Wysoki czy niski?
• Zabawa Przeciwieństwa (z wykorzystaniem obrazków i wiersza Teresy Fiutowskiej Przeciwnie).
Obrazki do wiersza.
N. mówi tekst i pokazuje obrazki. Dzieci dopowiadają słowa o znaczeniu przeciwnym do
podanego.

Coś jest duże, a coś...(małe), To głębokie, a to...(płytkie),
coś jest czarne, a coś...(białe). może piękne być i...(brzydkie).
Jedno tłuste, inne...(chude), Wiele jest przeciwstawnych słów,
tamto cienkie, a to...(grube). więc się pobawimy znów.

Dzieci układają obrazki w pary na zasadzie przeciwieństwa, np. duży dom – mały dom; biały
kot – czarny kot; cienka książka – gruba książka; szeroki pasek – wąski pasek; wysoki pan – niski
pan; chudy miś – gruby miś.
• Zabawa Kto jest wysoki, a kto – niski?
Sylwety trzech chłopców (trzech dziewczynek) różnego wzrostu, miarka wzrostu dla dzieci.
Dzieci porównują wielkość sylwet chłopców (następnie sylwet dziewczynek) przez przykła-
danie ich do siebie. Określają, który chłopiec (która dziewczynka) jest najwyższy (najwyż-
sza), a który – najniższy (najniższa). Porównują wzrost dzieci z grupy poprzez ustawianie się
w pary obok siebie i za sobą i określają, które dziecko jest wyższe, a które – niższe.
N. zaznacza wzrost dzieci na miarce wzrostu przyklejonej do ściany. Określa, kto z grupy jest naj-
wyższy, kto – najniższy, kto jest tego samego wzrostu. Dzieci sprawdzają za jakiś czas, ile urosły.

115