Page 97 - 881909_ODKRYWAM_SIEBIE_A_cz_3

II
Piesek – wyklejanka z kolorowego papieru.
• Teatrzyk sylwet na podstawie opowiadania Teresy Fiutowskiej Burek i gęsi.
Sylwety do opowiadania.

Na podwórku dużo kurzu. Gonił Burek gąski małe, bo nie lubił, jak gęgały. A za Burkiem gęsia
mama. Chce rozprawić się z psem sama.
– Sss, sss, sss – syczy na Burka. – Wynoś się z podwórka!
– Ja z podwórka? Hau, hau, hau! Nie mam zamiaru!
Ale gęś nie ucieka, tylko groźnie syczy:
– Sss, sss.sss. A gąsięta też:
– Sss, sss, sss...
Burek na to: – Jestem zły – i na gęsi szczerzy kły.
A gęś go dziobem, szczyp za ogon, szczyp za ucho, szczyp za grzbiet... Szczypie, ile się da
i gdzie się da.
Podkulił Burek ogon, ale szczeka na gęsi:
– Hau, hau, hau! – i usiłuje chwycić je zębami. Ale one wyciągają długie szyje i syczą:
– Sss, sss, sss...
Burek szczeka: – Hau, hau, hau! I ucieka. To dopiero awantura! Kurz się wznosi, lecą pióra.

• Rozmowa na temat opowiadania.
Wypowiedzi dzieci na temat postępowania Burka i gęsi. Inscenizowanie opowiadania
przez dzieci wcielające się w role: Burka, gęsiej mamy i gąsiątek, z pomocą N., który wolno
powtarza tekst.
• Wykonywanie pracy plastycznej.
Rysunki psa, brązowy (czarny) papier, klej, zielona kredka świecowa.
• Pokaz sposobu wykonania pracy przez N.
• Samodzielne działania dzieci: wyklejanie rysunku pieska małymi kawałeczkami brązowego
lub czarnego papieru; dorysowywanie trawy zieloną kredką świecową.
• Oglądanie powstałych prac; nadawanie pieskom imion wymyślonych przez dzieci; zorga-
nizowanie wystawy w kąciku dla rodziców.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Pieski – do budy.
Obręcze.
Dzieci-pieski poruszają się na czworakach w różnych kierunkach, omijając obręcze, czyli
budy. Na hasło Pieski – do budy! jak najszybciej muszą usiąść w najbliższej budzie. W każdej
z nich nie może być więcej niż cztery pieski. Hasło Pieski – z budy! jest sygnałem do wzno-
wienia ruchu.

Zabawy na świeżym powietrzu
• Zabawy w piaskownicy w ogrodzie przedszkolnym – budowanie zagród dla zwierząt.
• Zabawa ruchowa Gąski.
Tamburyn, kołatka.
Przy dźwiękach tamburynu dzieci maszerują za N. gęsiego, na zewnętrznych krawędziach
stóp po wyznaczonym terenie. Idąc, naśladują głos gęsi: gę, gę, gę... Gdy N. zagra na kołatce,
gąski rozbiegają się z głośnym gęganiem. Gdy instrument milknie, gąski ustawiają się za N.
i idą dalej gęsiego.

97