Page 74 - 881915_ODKRYWAM_SIEBIE_A+_cz_3
P. 74
Wiewiórka: Zostaw nas w spokoju,
chcemy pospać jeszcze… (Ziewa i cofa się do dziupli).
Narrator: Lecz słonko leśnym śpiochom spać już nie dawało.
(Słonko przesuwa się powoli z jednego końca sceny na drugi).
Słonko: Będę wcześniej wstawać, będę jaśniej świecić.
Sroka: Wcale nie słuchają, tak jak czasem dzieci. Pomóż mi, wietrzyku, i na śpiochy
dmuchaj!
(Pojawia się wietrzyk i dmucha, przemieszczając się z miejsca na miejsce).
Wietrzyk: Świeży powiew wiatru
śpiochom pomoc niesie. Wstawajcie już, śpiochy, przedwiośnie jest w lesie!
Narrator: Każdy śpioszek słuchał,
a wietrzyk cierpliwie dmuchał, dmuchał, dmuchał.
Borsuk: Nie ma rady. Wstaję.
Jeż: Pójdę już do lasu.
Niedźwiedź: Bo na dalsze spanie
chyba szkoda czasu.
Wiewiórka: Tak, na dalsze spanie
szkoda chyba czasu.
Sroka: Obudziłam śpiochy, siedząc tu, na sośnie. Patrzcie, patrzcie wszyscy.
Razem: To już jest przedwiośnie!
• Rozmowa na temat teatrzyku.
− Co świadczy o tym, że zbliża się wiosna?
− Czym różni się teatrzyk cieni od teatrzyku lalkowego, w którym grają lalki?
• Zabawy z cieniem.
Lampa.
N. oświetla dłonie, które układa tak, że na ścianie widzimy różne cienie. Potem próbują
robić cienie chętne dzieci.
• Zabawa logorytmiczna z wykorzystaniem tekstu rymowanki.
Dzieci:
Siała baba chodzą rytmicznie po kole, rytmizując tekst,
mak, uginają kolana do lekkiego przysiadu i klaszczą raz w ręce,
mocno wymawiając słowo,
nie wiedziała, jak, wykonują ruchy jak wyżej,
a dziad wiedział, nie obracają się drobnymi kroczkami wokół własnej osi, rytmizują
powiedział, tekst, ręce mają po bokach ciała, dłonie rozłożone na zewnątrz,
rytmizują tekst, poruszając się do tyłu,
a to było tak. uginają kolana do lekkiego przysiadu, klaszczą raz w ręce i moc-
no wymawiają słowo.
Zajęcia 2. Wykonanie korony z kartonu dla króla lub królowej.
• Zabawa rozwijająca spostrzegawczość Korona króla.
Papierowa korona, krzesło przykryte materiałem.
Jedno dziecko odchodzi na bok. W tym czasie N. z pozostałymi dziećmi chowa papierową
koronę w dowolnym miejscu sali. Zadaniem dziecka po powrocie jest odnaleźć koronę.
Dzieci pomagają szukającemu, mówiąc: ciepło, ciepło – kiedy się do niej zbliża, lub zimno,
zimno, kiedy się od niej oddala. Po odnalezieniu korony dziecko zakłada ją na głowę, siada
na tronie (krześle przykrytym materiałem), a dzieci przechodzą wokół niego, kłaniają się,
machają do niego ręką i powtarzają rymowankę:
74