Page 115 - 882176_OS lifting BB+ cz2
P. 115

III
           • Poznawanie etapów rozwoju tyranozaurusa rexa.
           Wyprawka, karta C.
           • Zabawa dydaktyczna Tropiciele śladów.
           Kartoniki ze śladami dinozaurów.
           N. dzieli dzieci na pięć zespołów. Każdy zespół otrzymuje kartonik ze śladami dinozaura,
           którego ma wytropić. Pozostałe kartoniki ze śladami N. rozkłada na dywanie, w różnych
           miejscach sali. Na jego sygnał dzieci szukają kartoników ze śladami pasującymi do tych,
           które mają na swoich kartonikach. Idą po nich, dochodząc do sylwety dinozaura, którego
           nazwę (umieszczoną z tyłu sylwety) odczytuje N.
           • Zabawa orientacyjno-porządkowa Małe dinozaury i duże dinozaury (przewodnik, cz. 2, s. 111).
           • Karta pracy, cz. 2, nr 29.
           − Policzcie wagoniki po lewej stronie, a potem – po
           prawej stronie.                               Policz wagoniki po lewej stronie, a potem – po prawej stronie. W pustych polach
                                                         pod nimi narysuj tyle wagoników z węglem, ile jest ich razem.
           − W pustych polach pod nimi narysujcie tyle wagoni-
           ków z węglem, ile jest ich razem.
           − Obejrzyjcie zdjęcia. Zamknijcie karty pracy i wymień-
           cie po kolei ich nazwy.
           • Zabawy z wykorzystaniem fragmentu wiersza Mał-
           gorzaty Barańskiej Dinozaury w moim domu.
           W moim domu dawno temu
           dinozaury się zadomowiły.
           Na dzień dobry dały łapki,
           szybko z nami się zaprzyjaźniły.
           Darek ma dalmatyńczyka                        Obejrzyj zdjęcia. Zamknij karty pracy i wymień po kolei ich nazwy.
           i Dorotka także pieska ma.
           A ja w domu już od dawna
           mam duże dinozaury dwa. (...)
                                                                   orientacja przestrzenna, rozwijanie umiejętności dodawania, pamięć wzrokowa  29
        •  Rytmizowanie tekstu z jednoczesnym wyklaskiwa-
           niem go lub wytupywaniem.
        •  Wypowiadanie tekstu – ciche, głośne, ze wzrastającym i z malejącym natężeniem głosu,
           w zależności od wskazania dłoni N., które rozchodzą się (wtedy dzieci mówią głośno), zbliżają
           do siebie (dzieci mówią coraz ciszej).
        •  Wypowiadanie tekstu z różnym zabarwieniem emocjonalnym, np.: smutno, wesoło, ze
           złością.
        •  Wypowiadanie fragmentów na głos, kiedy N. trzyma dłoń równolegle do siebie, a w myślach,
           kiedy jego dłoń zmienia ustawienie na prostopadłe.

















                                                                                  113
   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120