Page 169 - 882518_OS lifting BB+ cz4

Cele operacyjne:
Dziecko:
− nie niszczy roślin,
− prawidłowo wymawia głoski s, sz – w izolacji i w połączeniu z innymi głoskami.
Rozwijane kompetencje kluczowe:
− w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
− matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii,
− osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,
− w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Środki dydaktyczne: wiersz Jolanty Kasperkowiak Mali strażnicy przyrody, nagranie piosenki
o tematyce przyrodniczej, odtwarzacz CD, sok jabłkowy, duży papierowy liść, sznurek, duża
plastikowa butelka, szmatka flanelowa (gaza lub lignina), węgiel drzewny, żwirek, piasek, słoik
z wodą, pędzle, farby, kubeczki dla każdego dziecka, paski bibuły, maskotka, tamburyn, bębenek,
nożyczki, klej, czarna bibuła, kredki, wyprawka, karta 20, karta pracy, cz. 4, nr 6.
Przebieg dnia
I
• Wypowiedzi dzieci na temat: Komu jest potrzebna woda i dlaczego?
• Zabawa ruchowa z elementami dramy – Chcemy wody.
Sznurek.
Dzieci stoją w rozsypce, naśladują delikatne poruszanie się kwiatów, gdy wieje lekki wie-
trzyk. Słysząc słowa N.: Wielki upał, brak deszczu, kwiaty pokazują, jak zmienia się ich wygląd
spowodowany brakiem wody.
Dzieci zamieniają się w wybrane leśne zwierzęta. Zwierzęta naśladują picie wody z leśnego
strumyka – sznurka rozłożonego na podłodze, a następnie, kiedy nie są spragnione, poruszają
się swobodnie po sali, naśladując zachowanie wybranego zwierzęcia. Na słowa N.: Wielka
susza, na podstawie własnych doświadczeń i wyobraźni, starają się odtworzyć ciałem, za
pomocą ruchu, głosem, jak czują się spragnione zwierzęta, które nie mają dostępu do wody.
Dzieci przedstawiają zachowanie człowieka, który w upalny dzień wyszedł spod prysznica
i napił się szklankę zimnej wody oraz takiego, któremu jest bardzo gorąco, jest spragniony,
a nie ma możliwości zaspokojenia pragnienia.
• Zapoznanie ze sposobem oczyszczania wody, z wykorzystaniem prostego filtra.
Szmatka flanelowa (gaza lub lignina), węgiel drzewny, żwirek, piasek, słoik z wodą, pędzle,
farby, duża plastikowa butelka, nożyczki.
Dzieci brudzą wodę w słoiku, płukając w niej pędzel ubrudzony w farbie. N. pokazuje sposób
wykonania prostego filtra oczyszczającego wodę. Wyjaśnia dzieciom, że aby woda mogła być
używana przez ludzi, oczyszcza się ją i uzdatnia. Wymaga to jednak wysiłku pracujących przy
tym ludzi oraz specjalnych filtrów, co pociąga za sobą duże nakłady finansowe. Podkreśla
konieczność oszczędzania wody.
N. przecina dużą plastikową butelkę na wysokości 1/3 od jej dna. Dolna część butelki będzie
stanowiła zbiornik na oczyszczoną wodę. Drugą część butelki N. odwraca szyjką do dołu,
a następnie wypełnia ją: flanelową szmatką, gazą lub ligniną, węglem drzewnym, żwirkiem,
a na końcu – piaskiem. Warstwy te powinny zająć około 1/2 wysokości butelki, którą N.
nakłada na część butelki stanowiącą zbiornik oczyszczonej wody. Do tak przygotowanego
filtra dzieci wlewają brudną wodę ze słoika i obserwują jej filtrowanie. Porównują wygląd
oczyszczonej wody z brudną wodą. (W ten sam sposób można oczyścić wodę przyniesioną
z rzeki, stawu lub kałuży).

167