Page 19 - 882518_OS lifting BB+ cz4
P. 19

– Jeszcze raz państwa przepraszam – kłaniał się dyrygent – ale to naprawdę nie nasza wina.
           Otarł pot z czoła, podniósł po raz drugi pałeczkę i powtórzyło się to samo. Tego było już dla
           publiczności za wiele.
             – To skandal! – krzyczano. – Drwią sobie z nas! Zwrócić pieniądze za bilety!
             Dyrygent był zrozpaczony.
             – Ależ, proszę państwa... – próbował jeszcze tłumaczyć, ale nikt go nie słuchał. Publiczność ze-
           rwała się z miejsc i złorzecząc orkiestrze, zaczęła opuszczać salę. Po kilku minutach na sali zostali
           tylko przygnębieni muzycy, trzymający się za głowę dyrygent i zaskoczone klęską instrumenty.
             – No i co? – odezwał się flet, gdy w wielkim budynku pogasły światła i zapanowała w nim cisza.
             – Poradziliśmy sobie bez pałeczki? Zachwyciliśmy setki uszu?
             – Nie dokuczaj! – żachnął się klarnet. – Wygłupiliśmy się. Taki wstyd!
             – Ten hałas był nie do wytrzymania – rzekł trzymający się dotąd na uboczu fortepian. – My-
           ślałem, że mi struny popękają.
             – Bez pałeczki w ogóle do głosu nie doszłam – westchnęła tuba. – A miałam piękne solo na
           początku koncertu!
             – A ona była taka załamana! – współczuła batucie wiolonczela. – Jak teraz przed nią sta-
           niemy?
             – Jak? – ożywił się nagle flet. – Tak jak dawniej. Zagramy tak pięknie jak nigdy. Zgadzacie się?
             – Zgadzamy! – odkrzyknięto.
             Czy znalazły się w tym okrzyku również głosy kontrabasu i bębna – nie wiadomo. Okrzyk
           był zbyt głośny, żeby je rozpoznać.
        •  Rozmowa na temat opowiadania.
           − Jakie instrumenty występowały w utworze? Odszukajcie je na obrazkach.
           − Co robi dyrygent? Do czego służy batuta?
           − Czy instrumenty postąpiły dobrze?
           • Zabawa inscenizowana, z wykorzystaniem sylwet instrumentów – Kłótnia instrumentów,
           inspirowana wysłuchanym opowiadaniem.
           Sylwety lub obrazki instrumentów.
        •  Tworzenie w zespołach krótkich dialogów pomiędzy instrumentami wybranymi przez dzieci.
           Prezentowanie dialogów pozostałym zespołom.
           • Zabawa muzyczno-ruchowa Sala pełna dźwięków.
           Tamburyn, dowolne przedmioty z sali.
           Dzieci poruszają się w rytmie wystukiwanym na tamburynie. Podczas przerwy w grze pod-
           chodzą do dowolnego przedmiotu, rytmicznie wypowiadają zdanie: Sala jest pełna dźwięków,
           i wystukują na danym przedmiocie rytm, np.: dwie ćwierćnuty, dwie ósemki, ćwierćnuta.
           Zajęcia 2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw 12.
           Nagrania muzyki: dowolnej, wolnej, szybkiej, odtwarzacz CD, skakanki, kostka mimiczna.
           • Wyczucie własnego ciała
        •  Z towarzyszeniem muzyki tańczą same ręce, same nogi, tańczy głowa, całe ciało.
        •  Swobodny, indywidualny taniec przy dowolnej muzyce, a gdy muzyka ucichnie, zatrzymanie
           się w bezruchu, dotykając jedną częścią ciała do drugiej, np. łokciem do uda…
           • Wyczucie ciężaru i czasu
        •  Interpretacja ruchowa melodii wolnej, a następnie – wraz ze zmianą melodii na szybką –
           ożywienie ruchów.
        •  Chód i bieg według rytmu podanego przez N.
           • Wyczucie przestrzeni
        •  Wytrzymanie w pozycji równoważnej, sięgając jak najdalej, aż do utraty tej pozycji (upadek
           powinien być miękki).

                                                                                   17
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24