Page 101 - 884492_metodykaAA+_okazowa
P. 101

• Zabawa rozwijająca mowę i myślenie Widzę coś!
            Dzieci siedzą w kręgu na dywanie. Jedna z osób mówi: Widzę coś. Widzę coś, a ty nie. To jest
            brązowe/ okrągłe/ miękkie/ duże itp. Reszta dzieci zgaduje, co to może być. Ten kto zgadnie
            – wybiera kolejną rzecz. Zabawa toczy się dalej na tych samych zasadach.
            • Zestaw ćwiczeń porannych Kody jesieni (s. 92).
                                          II część dnia

            AKTYWNOŚĆ POZNAWCZA

            Rozwijanie umiejętności liczenia, rozszerzanie zakresu liczenia i ustalanie, ile jest po-
            liczonych obiektów. Wzbogacanie wiedzy dziecka na temat życia zwierząt jesienią.
            N. zaprasza dzieci do kręgu, wypowiadając rymowankę:
                               Za rączki się złapiemy, w kółeczku usiądziemy.
            Dzieci chwytają się za ręce, tworzą koło, po czym siadają.
          •  Słuchanie opowiadania Jesienne spotkanie z jeżem Małgorzaty Patoki.
            N. zaprasza dzieci do uważnego słuchania opowiadania.
            W sobotę rano pojechaliśmy do dziadka na wieś. Jak ja lubię te wyjazdy. Dziadek ma wielki
            ogród, w którym bawimy się z Adasiem i Amelką.
              Po przyjeździe od razu wszyscy poszyliśmy do ogrodu. Należało zgrabić opadłe liście. Tata
            od razu wziął się do pracy. Grabił i grabił, a ja z Amelką i Adasiem bawiliśmy się liśćmi.
              – A teraz liście zwieziemy na kompostownik – powiedział dziadek.
              – Nie będziemy ich palili? – Zdziwił się tata.
              – O nie, będą leżały na kompostowniku. W ten sposób zapewnimy schronienie jeżom. Zosta-
            wimy jeszcze trzy kupki liści, żeby jeże mogły sobie wybrać zimowe legowisko – odpowiedział
            dziadek.
              – Dziadku, dziadku, gdzie te jeże są? – spytałem.
              – Jak będziemy mieć szczęście, to zobaczymy je wieczorem. Jeże prowadzą nocny tryb życia.
              Gdy zrobiło się ciemno, wyszliśmy na poszukiwanie jeży.
              – Pamiętajcie, żeby być cicho, bo zwierzęta nie lubią hałasu – powiedział tata i pokazał coś
            palcem.
              Po ogrodzie szybko poruszały się ciemne kształty.
              – To jeże? – cicho zapytałem.
              Tata skinął głową i podszedł do kolczastej kuli. Przywołał nas ruchem ręki, a my ostrożnie
            podeszliśmy.
              – To jest jeż. Zwinął się w kolczastą kulę, bo się przestraszył. Zobaczcie, jakie ma ostre igiełki
            – cicho powiedział tata.
              – Mamy tu całą rodzinę – powiedział dziadek. – Jeże są bardzo pożyteczne, bo zjadają
            szkodniki. Dlatego są miłymi lokatorami w ogrodzie.
              – To jeże nie jedzą jabłek? – Zdziwiła się Amelka.
              – Nie, nie jedzą – odpowiedział dziadek, uśmiechając się.
          •  Rozmowa o tym Co zwierzęta robią jesienią? na podstawie wysłuchanego opowiadania.
            N. zadaje dzieciom pytania:
             − Kogo odwiedziła rodzina Antosia?
             − Co robił tata?
             − Co powiedział dziadek?
             − Kogo zobaczyły dzieci?
             − Co zdziwiło Antosia?



                                                                                    107
   96   97   98   99   100   101   102   103   104   105   106