Page 32 - 884492_metodykaAA+_okazowa
P. 32

Powodem takiego zachowania Złośnika była samotność. Od kiedy pamiętał, zawsze żył
           sam w swoim skalnej jaskini. Inne smoki unikały go ze względu na jego porywczość, a i ludzie
           pełni strachu nie mieli odwagi zbliżyć się do jego górskiej siedziby. W sercu Złośnika tkwiły smu-
           tek i żal, których nie umiał wyrazić inaczej niż przez złość.
             Pewnego dnia dziewczyna imieniem Alea postanowiła to zmienić. Wybrała się do jaskini
           smoka. Zamiast strachu przyniosła zrozumienie. Opowiedziała smokowi o wiosce, o ludziach,
           o pokoju i harmonii, której oni pragnęli zarówno dla siebie, jak i dla niego. Każde jej zdanie
           osłabiało płomień złości, który krył się w sercu smoka. Złośnik po raz pierwszy poczuł coś inne-
           go niż gniew — poczuł zrozumienie.
             Wizyty Alei stały się dla Złośnika źródłem spokoju. Z jej pomocą nauczył się kontrolować
           emocje i patrzeć na świat z życzliwością. Jego serce zaczęło mięknąć, a złość ustępowała miej-
           sca przyjaźni.
             Z czasem Złośnik stał się obrońcą wioski, a dawny lęk mieszkańców zamienił się w wdzięcz-
           ność. Dzięki Alei smok odkrył, że miłość i zrozumienie są najpotężniejszymi siłami, które odmie-
           niają nie tylko jego życie, ale i całe Zielone Pola.

        •  Rozmowa kierowana na temat złości inspirowana baśnią i doświadczeniami dzieci.
           N. zachęca wszystkie dzieci do wypowiadania się. Zwraca uwagę, aby były odwrócone twa-
           rzą do niego. Zadaje pytania:
           − Jak miał na imię smok?
           − Dlaczego smok się złościł?
           − Co robił, gdy się złościł?
           − Dzięki komu się zmienił?
           − Co was złości?
           − Czy warto się złościć?
           N. wraz z dziećmi bije brawo. Chwali dzieci po udzielonych przez nie odpowiedziach.
        •  Praca z tablicą demonstracyjną.
           Tablica demonstracyjna nr 2.
           N. prezentuje tablicę demonstracyjną. Dzieci wypowiadają się na temat przedstawionych
           na niej emotek. N. zadaje pytania i prosi o wykonanie polecenia:
           − Co widzicie na zdjęciach?
           − Jakie emocje rozpoznajecie na zdjęciach?
           − Pokażcie: radość, złość, smutek.
           − Jakie jeszcze emocje rozpoznajecie?
        •  Zabawa dramowa Gdy się złoszczę…
           Dzieci stoją w kręgu. Chętne dziecko wchodzi do środka i wypowiada zdanie: Gdy się złosz-
           czę…, potem pokazuje mimiką, ruchem, gestem, co robi, gdy się złości. Pozostałe dzieci
           naśladują gesty i miny. Następnie N. wybiera kolejne chętne dziecko. Wybrana osoba poka-
           zuje swój sposób wyrażania złości. N. podsumowuje zabawę słowami: Mogliśmy zobaczyć,
           jak każdy z nas się złości. Złość jest naturalnym uczuciem. Pamiętajmy o tym, żeby w chwilach,
           gdy odczuwamy złość, nikogo nie skrzywdzić.
           AKTYWNOŚĆ RUCHOWA

           • Zestaw zabaw ruchowych nr 1 (s. 21).
           • Zabawy z piłką w ogrodzie przedszkolnym.
           Piłka parzy.
           Piłka.





        38
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37