Page 72 - 884492_metodykaAA+_okazowa

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Pająk i muchy.
Chętne dziecko zostaje pająkiem, pozostałe dzieci to muchy. Dzieci poruszają się po dywa-
nie, naśladując gestami i dźwiękiem latające muchy. Na hasło N.: Pająk!, muchy zastygają
w bezruchu. Dziecko – pająk wyszukuje dzieci, które się poruszyły, i zabiera je do sieci –
wyznaczonego miejsca w sali.
• Improwizacja dramowa Babie lato.
Dzieci stoją w dowolnym miejscu sali, przodem do N. Wyobrażają sobie, że na podłodze
przed nimi znajduje się długa nić babiego lata. Na sygnał N. schylają się delikatnie biorą
w palce obu rąk tę niewidzialną nić, unoszą ją do góry. Następnie rozszerzają ręce i przy-
glądają się jej, obracając delikatnie głowę w lewo i prawo. Potem schylają się i odkładają
nić na ziemię.
• Zabawa ruchowa z elementem czworakowania Nie daj się złapać pająkowi.
N. dzieli dzieci na dwie grupy. Pierwsza z nich ustawia się w szeregu i chwyta za ręce (po-
między dziećmi powinien być odstęp dwóch wyciągniętych ramion), w ten sposób two-
rząc sieć. Druga grupa to muchy, które muszą dostać się na drugą stronę, przelatując przez
sieć – przechodząc na czworakach pod rękoma dzieci, które stoją w szeregu. Po chwili za-
bawy następuje zmiana ról.
• Zabawa tradycyjna w kręgu ze śpiewem – pląs Ole, ole, Janko (s. 52).
• Praca indywidualna z dzieckiem – wspomaganie rozwoju dziecka.

N. zaprasza dzieci do kręgu, wypowiadając rymowankę:
Za rączki się złapiemy, w kółeczku usiądziemy.
Dzieci chwytają się za ręce, tworzą koło, po czym siadają.
• Podsumowanie dnia. Samoocena.
N. zadaje pytania:
− Czego nowego się dowiedzieliście?
− Co to jest babie lato?
− Co pomaga pająkom w podróżowaniu?
Następnie mówi: A teraz wspólnie sprawdzimy, jak dużo informacji zapamiętaliście. Dzieci
wstają i wykonują rękami ruchy: w górę – dużo, w dół – mało. N. głośno mówi: Brawo dla
całej grupy.

78