Page 48 - 884231_WPN metodyka 4-5latek cz1_fragment_wrzesien_

• Wprowadzenie.
N. przypomina, czym jest uważność i dlaczego jest ważna. Mówi: Uważność to bycie tu i te-
raz, zwracanie uwagi na to, co robimy i co czujemy.
• Ćwiczenie Moja głowa.
N. prosi dzieci, aby każde zamknęło oczy, pogłaskało swoją głowę, sprawdziło, gdzie na
głowie znajdują się oczy (prawe oko, lewe oko), uszy (prawe ucho, lewe ucho), nos, usta,
jak długie są włosy, jakie są w dotyku. Dzieci swobodnie wypowiadają się na temat swoich
doznań, nazywają poszczególne części głowy.
• Ćwiczenia w rozróżnianiu lewej i prawej strony.
Niebieska i czerwona wstążka lub opaska (dla każdego dziecka).
N. pokazuje dzieciom wstążki lub opaski. Wyjaśnia, że niebieska wstążka oznacza lewą
stronę naszego ciała, a czerwona – prawą. Dzieci otrzymują wstążki/ opaski i odpowied-
nio je zakładają. N. wydaje dzieciom polecenia typu: Dotknij lewej ręki, a teraz prawej nogi.
N. może też pokazywać ruchy, a dzieci będą je naśladować.
• Ćwiczenie Lewa strona – prawa strona mojego ciała.
N. prosi dzieci, aby stanęły w rozsypce. Zachęca je do uważnego oglądania w ciszy prawej
i lewej strony ciała. Dzieci wspólnie sprawdzają, czego mają po jeden, a czego po dwa.
Głośno wymieniają części ciała, wskazując prawą i lewą stronę ciała.
• Zabawa muzyczno-ruchowa Jak porusza się moje ciało?
Nagranie muzyki tanecznej.
Dzieci poruszają się po sali w rytmie muzyki tanecznej. Podczas przerwy w mu-
zyce zatrzymują się w bezruchu. Obserwują pozę, w której zastygły, zwracają
uwagę na swój oddech.
• Zabawa ruchowa Leniwce i surykatki. muz. tan.
N. opowiada dzieciom o zwyczajach leniwców (samotnicy, roślinożercy, wszystko robią bar-
dzo wolno) i surykatek (zwierzęta b. sprytne, stadne, uważne – gdy stado poluje, to jeden osob-
nik stoi na straży i czuwa nad bezpieczeństwem pozostałych; my jako ludzie powinniśmy być
uważni jak surykatki, między innymi po to, abyśmy mogli czuć się bezpiecznie).
N. zaprasza dzieci do zabawy ruchowej. Na hasło: Leniwce dzieci poruszają się bardzo wol-
no, sekwencyjnie – najpierw wolno wyciągają jedną rękę w przód, potem pochylają tułów,
następnie unoszą wolno nogę, stawiają ją na podłodze, przenoszą ciężar ciała, wyciągają
drugą rękę itd. Na hasło: Surykatka wyprostowują się (wyprężają), rozglądają się dookoła
(głowa nieruchomo, wodzą tylko oczami), w myśli odliczają do 5 i szybko uciekają w jedno
wyznaczone wcześniej miejsce w sali.
• Ćwiczenie uważności Jak bije moje serce?
Dzieci siadają w kręgu, zamykają oczy i skupiają się na swoim oddechu. N. prowadzi krótką
medytację, zachęcając do zwracania uwagi na to, jak powietrze wchodzi i wychodzi z ich ciała.
Po chwili N. prosi dzieci, aby otworzyły oczy i powiedziały, co czują w lewej i prawej stronie ciała.
• Zabawa ćwicząca refleks Chwyć klocek.
Klocki (dwa dla każdego dziecka).
Dzieci siedzą w rozsypce. N. rozdaje dzieciom po dwa klocki. Klocki leżą przed dziećmi na
dywanie – jeden przed lewą ręką, drugi – przed prawą. N. staje przed grupą i rozpoczyna
zabawę. Najpierw wydaje komendy wolno (lewa, lewa, prawa, lewa, prawa, prawa itp.), po-
tem coraz szybciej. Dzieci chwytają klocek odpowiednią (lewą lub prawą) ręką.
• Podsumowanie zajęć.
N. pyta dzieci, czy zapamiętały, jak rozróżnić lewą i prawą stronę, jak biją ich serca, dlacze-
go należy być uważnym. Chwali każde dziecko za aktywny udział i włożony w ćwiczenia
wysiłek. Zachęca dzieci do codziennego ćwiczenia uważności i rozróżniania stron w co-
dziennych sytuacjach. Proponuje, aby dzieci pokazały rodzicom, czego się nauczyły.

46