Page 86 - 884231_WPN metodyka 4-5latek cz1_fragment_wrzesien_

• Uważne słuchanie wiersza Jak spadają liście z drzew? Marzanny Krajewskiej.
Spadają liście z drzew, Jedne liście tańczą,
te małe i te duże. wirują na wietrze powoli,
Jeden spadnie na ziemię, inne opadają ciężko...
a drugi gdzieś obok, w kałużę. Czy liście to spadanie boli?
Spadają liście dębu, Spadają liście kolorowe,
kasztanowca i jarzębu, te mniej i te bardziej ładne.
brzozy, olchy i klonu, Który z nich na ziemię
topoli buka i jesionu. jako pierwszy spadnie? Kto odgadnie?
N. inicjuje rozmowę z dziećmi, zadając pytania dotyczące zrozumienia treści wiersza.
− O jakich oznakach jesieni jest mowa w wierszu?
− Z jakich drzew spadają liście?
• Ćwiczenia percepcji i pamięci wzrokowej.
Z jakiego drzewa spadł ten liść?
N. pokazuje liść. Pyta, z jakiego drzewa on pochodzi. Dzieci w odpowiedzi podają nazwę
drzewa. Następnie wspólnie opisują wygląd liścia, zwracając uwagę na jego wielkość, ko-
lor i kształt. Potem pod kierunkiem N. weryfikują swoje wypowiedzi, patrząc na tablicę
demonstracyjną.
Jaki to liść?
N. chowa liść za siebie. Opisuje go np. tak: Ten liść jest mały, żółty, rośnie na drzewie, któ-
re ma biało-czarną korę. Dzieci odpowiadają: liść brzozy. Potem N. mówi np.: Ten liść jest
duży, spadł z drzewa, na którym rosną kasztany.
Odszukaj swoją parę.
Każde dziecko losuje liść, ale go nie ogląda, tylko przykłada do czoła. Musi znaleźć osobę
z identycznym liściem. Może zadawać różne pytania, o to, czy ten liść rośnie na dębie, czy
ma faliste brzegi, czy pochodzi z drzewa, na którym rosną kasztany itp. Zabawa kończy się,
gdy wszystkie dzieci odnajdą swoje pary.
• Ćwiczenia percepcji i pamięci słuchowej.
Szum jesiennych liści.
Dzieci siedzą w kręgu. Dziecko wskazane przez N. wypowiada cicho: szszszsz – jakby szu-
miało. Odwraca się twarzą do dziecka siedzącego po jego lewej stronie. Wówczas to drugie
dziecko przyłącza się do zabawy, wypowiadając szumiący dźwięk. I tak kolejno, aż dołączą
wszystkie dzieci w kręgu. Gdy ostatnie dziecko w kręgu odwróci się twarzą do dziecka,
które rozpoczynało zabawę, to cichnie i odwraca się twarzą do dziecka siedzącego po jego
lewej stronie. Zabawa kończy się, gdy ponownie zapanuje w sali cisza.
Łańcuch szeptania.
Dzieci ustawiają się przed N. w pary, tworząc dwa rzędy. W ten sposób następuje podział
na dwie grupy, które oddalają się od siebie na 2 do 2,5 m. Dzieci zwracają się twarzami do
siebie. Dziecko wskazane przez N. wypowiada szeptem imię kolegi lub koleżanki z drugie-
go rzędu i siada w siadzie skrzyżnym. Dziecko, które usłyszy swoje imię, podnosi rękę ze
swoim listkiem (wyciętym w pierwszej części dnia) i kontynuuje zabawę – wypowiada imię
kolejnego dziecka z przeciwnego rzędu, następnie siada. Zabawa kończy się, gdy wszyst-
kie dzieci będą siedzieć w siadzie skrzyżnym.
• Ćwiczenia koncentracji uwagi.
Liście do pary.
N. wkłada do pudełka lub woreczka po dwa identyczne liście drzew (dębu, jarzębu, kasz-
tanowca, klonu, brzozy). Zadaniem dzieci jest odszukanie dwóch identycznych liści, posłu-
gując się jedynie dotykiem.

84