Page 123 - 884493_metodykaBB+_okazowa
P. 123

Metody: słowne – ze słuchu, rozmowa, pogadanka; czynne – metoda ćwiczeń, samodziel-
          nych doświadczeń; niekonwencjonalne – trening uważności, metoda czynnościowego na-
          uczania matematyki; pokaz.

          Zabawy: ruchowe, paluszkowe.
          Formy pracy: indywidualna, zbiorowa, grupowa.
          Środki dydaktyczne: dostępne owoce i warzywa (np. jabłko, gruszka, cytryna, śliwka, wi-
          nogrona, marchew, seler, pietruszka, burak), talerzyk, nóż, chustka do zasłonięcia oczu, duża
          chusta lub szalik do zakrycia owoców i warzyw, lusterka (jedno dla każdego dziecka), szyszki
          lub kasztany, piłka, wyciskarka do soków, nóż, talerzyki, tablica demonstracyjna nr 3, wypraw-
          ka B+, białe, czerwone i niebieskie kartoniki, karty pracy B, cz. 1, karty 32, 33, karty pracy B+,
          cz. 1, karty 32, 33, nagranie piosenki Jesień fajne ma kałuże, odtwarzacz CD.

                                          I część dnia

            • Schodzenie się dzieci do przedszkola. Indywidualne powitania (s. 123).
            • Powitanie grupowe – Październik (s. 123).
            • Utrwalenie znajomości pierwszej zwrotki i refrenu piosenki Jesień fajne ma kałuże.
            Nauka drugiej zwrotki metodą ze słuchu.
            Nagranie piosenki Jesień fajne ma kałuże Roberta Magielnickiego, odtwarzacz CD.
              2.  Wiosną kwitną kwiaty i drzewa.
                  Latem rano skowronek śpiewa.
                  Jesień – czy ta pora deszczowa
                  w chmurach coś dobrego chowa?
             Ref.:  Jesień fajne ma kałuże… (2 x)

            • Motoryka mała – zabawa paluszkowa Dotknij kciuka (s. 123).
            • Gimnastyka buzi i języka. Usprawnianie aparatu artykulacyjnego (s. 123).
            • Zestaw ćwiczeń porannych Kody jesieni. (s. 121).

                                          II część dnia
            TRENING UWAŻNOŚCI

          1. Trening  uważności.  Kształtowanie  świadomości  oddechu. Ćwiczenia  wydłużające
            fazę oddechową. Określanie swoich mocnych stron.
            N. zaprasza dzieci do udziału w zajęciach, wypowiadając rymowankę:
                      Od dziesięciu odliczamy i zajęcia zaczynamy. 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1.
            Dzieci siadają w kręgu, każde dziecko podnosi prawą rękę i kładzie palec lewej ręki na
            ustach.
          •  Ćwiczenia oddechowe.
            Skupienie na oddechu.
            Dzieci siadają w siadzie skrzyżnym lub kładą się na dywanie. N. omawia cel i przebieg
            ćwiczenia. Wyjaśnia, że w trakcie całego ćwiczenia dzieci mają obserwować siebie, skupić
            uwagę na sobie, na swoim oddechu i na reakcji swojego ciała. Dodaje, że będzie zadawał
            pytania, na które każde dziecko odpowie sobie w myślach. N. wolno i spokojnie mówi:
            Usiądź wygodnie. Zwróć uwagę na to, czy wybrana pozycja jest komfortowa, wygodna, bez-
            pieczna. Jeśli nie, zmień ją teraz.


                                                                                    129
   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128