Page 37 - 884493_metodykaBB+_okazowa

ciało człowieka przestraszonego a jak – radosnego, cieszącego się życiem? Jakie emocje lubi-
my? Których chcielibyśmy mieć więcej? Co możemy robić, aby mieć tylko dobre dni?
Następnie N. odtwarza piosenkę. Wspólnie z dziećmi określa jej nastrój, metrum, liczbę
zwrotek. Wyjaśnia niezrozumiałe słowa i wyrażenia (siać humor, łzy słone jak sól, gorsze dni).
1. Kiedy krzywię swoją twarz, 3. Kiedy czegoś boję się,
kiedy złoszczę się, bo coś jest nie tak, chcę się schować, by nie widział nikt mnie.
to tłumaczą mi, Chcę pomocy i
że są czasem gorsze dni. by ktoś rękę podał mi.
Ref.: To ja, to ja, przedszkolak. Ref.: To ja, to ja, przedszkolak…
Złość i smutek, radość, strach, 4. Lecz na szczęście jest też śmiech,
wszystko to w sobie mam. który sprawia, że ten świat jasny jest.
Muszę tylko starać się, Tak się dobrze śmiać,
aby mniej było złości, dobry humor wkoło siać!
strachu, smutku, a więcej – radości!
Ref.: To ja, to ja, przedszkolak…
2. Kiedy bardzo smutno mi,
lecą z oczu mych jak sól słone łzy.
Bardzo proszę, niech
ktoś przytuli wtedy mnie.
Ref.: To ja, to ja, przedszkolak… piosenka akomp. nuty
• Nauka refrenu i pierwszej zwrotki piosenki na zasadzie echa muzycznego.
Odtwarzacz CD, nagranie piosenki Świat emocji.
N. odtwarza piosenkę. Kiedy dzieci usłyszą refren, podnoszą rękę. Następnie N. śpiewa ko-
lejne fragmenty piosenki. Wskazane dzieci – najpierw indywidualnie, następnie wszystkie
razem – powtarzają za nim. Następnie N. śpiewa dzieciom zwrotki piosenki.
• Opowieść ruchowa Gorsze i lepsze dni. Wyrażanie emocji ruchem.
Odtwarzacz CD, nagranie piosenki Świat emocji.
Dzieci siedzą w kręgu w siadzie skrzyżnym. N. czyta tekst piosenki z odpowiednią intonacją
(fragmentami po dwa kolejne wersy). Po każdym fragmencie przerywa i prosi dowolne
dziecko o wejście do środka koła. Dziecko mimiką, gestami i ruchem przedstawia usłyszany
fragment. Pozostałe dzieci dopowiadają, komentują. Na zakończenie N. prosi, aby wszyst-
kie dzieci wstały i zaprezentowały opowieść ruchową do nowo poznanej piosenki.
• Gra na instrumentach perkusyjnych Jak muzyka maluje emocje.
Dzieci siedzą w kręgu w siadzie skrzyżnym. N. rozkłada instrumenty perkusyjne. Przypomi-
na ich nazwy, pokazuje sposób gry na nich. Prezentuje, jak można zagrać melodię spokoj-
ną (wolne delikatne uderzenia) i dynamiczną (coraz szybsze i coraz głośniejsze uderzenia).
N. zaprasza dzieci do gry na instrumentach – do prezentacji muzyki spokojnej i dynamicz-
nej, smutnej i radosnej. Zachęca dzieci do samodzielnego wyboru instrumentu, na którym
będą grać. Pozostałe dzieci odgadują, czy jest to muzyka spokojna czy dynamiczna. Na
koniec N. pyta: Czy muzyką można malować emocje? Jak muzyka maluje emocje?
N. zaprasza dzieci do stolików, mówiąc rymowankę:
A teraz się wyciszamy, przy stolikach zasiadamy.
• Samodzielna praca z kartami pracy.
Przed wykonaniem ćwiczeń w kartach pracy N. prowadzi rozgrzewkę palców, dłoni i nad-
garstków.
Tablica demonstracyjna nr 3.

43