Page 39 - 884493_metodykaBB+_okazowa
P. 39

N. mówi dzieciom, że człowiek, który jest smutny, porusza się wolno, nie ma chęci na nic
            (sylwetka zamknięta – spuszczona głowa, ramiona opuszczone). Człowiek radosny jest
            ciekawy świata, ma siłę i chęci do działania, porusza się szybko, lekko (sylwetka otwar-
            ta – głowa wysoko uniesiona, ręce rozłożone, co pomaga w szybkim marszu). Następnie
            wystukuje rytm na bębenku lub klawesach miarowymi wartościami. Zaczyna grę bardzo
            wolno i stopniowo przyśpiesza. Gra szybko, coraz szybciej, następnie stopniowo zwalnia.
            Dzieci poruszają się po całej sali w tempie wygrywanym przez N. – mimiką, gestami, ru-
            chem ciała pokazują emocje. Na początku zabawy N. może pomóc, mówiąc podczas gry:
            wolno, wolno, coraz szybciej, szybko, coraz wolniej, wolno, stop. Przy następnych powtórze-
            niach zabawy dzieci słuchają uważnie tylko dźwięków klawesów lub bębenka i reagują na
            zmianę tempa.
          •  Rozmowa na temat uczuć i emocji na podstawie piosenki Świat emocji.
            Nagranie piosenki Świat emocji, odtwarzacz CD.
            N. ponownie odtwarza piosenkę. Prowadzi rozmowę z dziećmi na temat uczuć i emocji
            przedstawionych w piosence, zadaje pytania dotyczące skojarzeń i wyobrażeń powstałych
            podczas słuchania. Pyta: Które zwrotki piosenki opowiadają o nieprzyjemnych uczuciach,
            a które o tych przyjemnych? Jakimi kolorami można namalować radość, szczęście, a jakimi
            strach, żal, smutek? Jaką linią można namalować spokój,  jaką strach, a jaką – radość? N. zwra-
            ca uwagę na różne rodzaje kresek – krótkie, ukośne, długie, cienkie, grube, faliste i na ich
            wykorzystanie w malowaniu emocji.
            N. mówi rymowankę:
                              A teraz się wyciszamy, przy stolikach zasiadamy.
          •  Rozwijanie wrażliwości dotykowej – poznawanie właściwości farb.
            Farby (dla każdego dziecka).
            N. prosi dzieci, aby obejrzały wybraną farbkę, powąchały ją, dotknęły opuszkiem palca,
            sprawdziły, jaka jest w dotyku. Następnie pyta o ich wrażenia.
          •  Działalność plastyczna Malowanie muzyki.
            Bloki rysunkowe, farby, kubeczki na wodę, pędzelki różnej grubości.
            Przed rozpoczęciem pracy N. prosi, aby dyżurni rozłożyli na stolikach bloki rysunkowe,
            farby, kubeczki z wodą. Zachęca dzieci do zilustrowania farbami dowolnego fragmentu
            piosenki – zwrotki lub refrenu. Dzieci siadają przy stolikach, N. ponownie odtwarza utwór,
            a dzieci malują. N. zwraca uwagę na zachowanie ciszy w trakcie malowania.
          •  Zabawy na świeżym powietrzu –  Zabawy sprawiające nam radość. Kształtowanie
            odpowiedzialności za bezpieczeństwo swoje i innych w trakcie zabaw.
            N. zachęca dzieci do indywidualnych i grupowych zabaw na świeżym powietrzu, z wyko-
            rzystaniem skakanek, gum do skakania oraz sprzętów ogrodowych.
                                          III część dnia

            • Utrwalenie  znajomości  słów  i  melodii  pierwszej  zwrotki  i  refrenu  piosenki  Świat
            emocji (s. 43).
            • Zabawa paluszkowa Powtórz to, co robię ja (s. 42).
            • Prezentacja prac. Nadawanie im tytułów. Tworzenie wystawy prac plastycznych.
            Dzieci siadają w kręgu. Trzymają w rękach swoje prace i nadają im tytuły. N. pyta: Kto na-
            malował emocje i uczucia przyjemne, a kto nieprzyjemne? Kto namalował ilustrację do refrenu
            piosenki? Dzieci unoszą swoje prace do góry. N. zachęca do uzasadniania swojego wyboru.
            Po czym wskazuje miejsce, w którym prace dzieci będą zawieszone. Prace można nakleić
            na duży arkusz szarego papieru.



                                                                                    45
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44