Page 96 - 884493_metodykaBB+_okazowa

• Ćwiczenie percepcji i pamięci wzrokowej – Na innym miejscu. Zapamiętywanie
z wykorzystaniem metody skojarzeń.
10 bibułek w różnych kolorach, duża chusta lub szalik do zakrycia bibułek.
N. układa przed dziećmi sekwencję bibułek najpierw w trzech, a potem w pięciu różnych
kolorach (jeśli grupa dobrze sobie radzi z zapamiętywaniem kolorów, N. może użyć nawet
10 kolorów). Wspólnie z dziećmi nazywa kolory, tworząc skojarzenia do nich, np.: żółty jak
słońce, zielony jak liść, czerwony jak usta, fioletowy jak… itd. Następnie daje dzieciom czas,
ok. 10 sekund, na to, by zapamiętały kolejność bibułek. Potem zakrywa chustą/ szalikiem
bibułki i prosi, aby chętne dziecko wymieniło je w kolejności, przez podanie kolorów lub
kolorów ze skojarzeniami. N. może podpowiadać, podając skojarzenia.
• Ćwiczenie percepcji i pamięci słuchowej.
Szum jesiennych liści.
Dzieci siedzą w kręgu. Dziecko wskazane przez N. wypowiada dźwięk: szszszsz – jakby szu-
miało. Następnie odwraca się twarzą do dziecka siedzącego po jego lewej stronie. Dziecko
przyłącza się do zabawy, wypowiadając szumiący dźwięk. I tak kolejno, aż wszystkie dzieci
w kręgu będą cicho szumiały. Gdy ostatnie dziecko w kręgu odwróci się twarzą do dziecka,
które rozpoczynało zabawę, przestaje szumieć i odwraca się twarzą do dziecka siedzącego
po swojej lewej stronie. Zabawa kończy się, gdy w sali ponownie zapanuje cisza.
Co słyszysz na początku słowa?
N. wymienia słowa, które kojarzą się z babim latem. Dzieci mówią, jaką głoskę słychać na
początku każdego słowa.
Posłuchaj, policz, powiedz.
10 kasztanów, 10 żołędzi, korale jarzębiny, 10 szyszek, liście z różnych drzew, plastikowa
lub metalowa miska.
Dzieci siedzą w rozsypce lub w kręgu. Mają zamknięte oczy. N. wrzuca do miski dowolną
liczbę darów jesieni – dzieci słuchają dźwięków, liczą na palcach, a potem głośno mówią,
ile darów jesieni wpadło do miski. N. wrzuca kasztany – najpierw trzy, potem pięć itd. Zmie-
nia kasztany na żołędzie, żołędzie na korale jarzębiny. Na końcu wrzuca kolejno: kasztan,
żołędzia, szyszkę, koralik jarzębiny.
• Ćwiczenie koncentracji uwagi Odzwierciedlanie ruchu.
Dzieci ustawiają się w kręgu. N. prosi, aby uważnie obserwowały jesienny liść. N. unosi liść
wysoko do góry i puszcza go. Liść opada swobodnie na podłogę. N. mówi: Przed chwilą ob-
serwowaliście spadający jesienny liść. Teraz podniosę go i upuszczę jeszcze raz, a wy spróbujcie
opaść na podłogę, tak jak liść. Dzieci naśladują opadanie liścia.
• Ćwiczenie uważnego ruchu Chodzenie w tempie.
N. prosi dzieci, aby poruszały się po sali w różnym tempie w dowolnych kierunkach. Kiedy
N. liczy w przód, dzieci idą przed siebie, gdy liczy wspak – idą do tyłu. Tempo poruszania się
zależy od tego, jaką liczbę wypowie N.
Gdy dzieci słyszą: jeden – poruszają się najwolniej jak tylko potrafią.
Gdy słyszą: pięć – poruszają się w swoim naturalnym tempie.
Gdy słyszą: dziesięć – chodzą najszybciej jak tylko potrafią („10” oznacza bardzo szybki
chód, ale nie bieg).
Gdy słyszą: zero – zastygają w bezruchu.
N. wypowiada sekwencje liczb, nadając w ten sposób tempo i kierunek poruszania się po sali.
Przykładowe sekwencje liczb, wypowiadane przez N.:
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 10, 10, 9, 8, 7, 6, 5, 5, 5, 6, 7, 8, 1
10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1
2, 4, 6, 8, 10, 10, 8, 6, 4, 2

102